Rynek kanadyjski podobnie jak Stany Zjednoczone jest atrakcyjny dla zagranicznych przedsiębiorców ze względu na dynamicznie rozwijającą się gospodarkę i wysokie PKB. Ochroną własności intelektualnej na terenie Kanady zajmuje się CIPO (ang. Canadian Intelectual Property Office). Kwestie związane z IP reguluje ustawa o ochronie praw autorskich (ang. Copyright Act), która w ciągu ubiegłych lat była kilkukrotnie nowelizowana. Jak obecnie wygląda uzyskanie prawa do znaku towarowego w Kanadzie i co warto o niej wiedzieć?

    Krok 1 z 3
    Zweryfikuj bezpłatnie znak towarowy
    Lub

    Wybierz dokument z dysku

    albo przeciągnij i upuść tutaj

    Rozpocznij weryfikację
    Krok 2 z 3
    Na jakim obszarze chcesz zabezpieczyć prawa?
    Wróć
    Dalej
    Krok 3 z 3
    Na jaki adres wysłać wyniki weryfikacji?
    Wróć
    Dane podane w formularzu będą przetwarzane przez Kancelarię Prawną RPMS z siedzibą w Poznaniu, w celu realizacji zgłoszenia oraz według zasad zawartych w Polityce Prywatności.

    Dziękujemy za zgłoszenie.

    W ciągu 24 godzin przekażemy wynik weryfikacji na wskazany adres e-mail lub skontaktujemy się telefonicznie.

    Zaufali nam

    marki - zarejestrowanie znaku

    Czym jest znak towarowy według kanadyjskiego prawa?

    Pod pojęciem znaku towarowego kanadyjskie przepisy rozumieją połączenie oznaczeń literowych, słownych, dźwiękowych lub graficznych, które odróżniają towary lub usługi jednego przedsiębiorstwa od oferty konkurencji. Ochrona znaków towarowych jest ważna, ponieważ z biegiem czasu nie tylko odróżniają one dane towary i usługi, ale stają się równoznaczne z renomą i rozpoznawalnością przedsiębiorstwa.

    Od zwykłych znaków należy odróżnić tzw. znaki certyfikujące (ang. certification trademark). To specjalny rodzaj oznaczenia, który może być równolegle wykorzystywany przez kilka podmiotów i zaświadcza, że wyróżnione towary lub usługi posiadają określone cechy.

    Poprzez rejestrację zgłaszający uzyskuje 10-letnią ochronę swojego znaku na terenie Kanady, która może być przedłużona na kolejne okresy.

    Rejestracja znaku towarowego upoważnia zgłaszającego do używania symbolu ® przy wybranych towarach lub usługach. W przypadku używania znaku niezarejestrowanego uprawnienia obejmują symbole TM (ang. Trade Mark), SM (ang. Service Mark) lub MC (franc. Marque de Commerce).

    Ochrona znaku towarowego jest istotna również z innej przyczyny niż naśladownictwo. Zgłoszenie podobnego znaku rodzi ryzyko utraty przez niego zdolności odróżniającej. To z kolei może prowadzić do niemożności wyegzekwowania ochrony.

    Co nie może być znakiem towarowym?

    Prawo kanadyjskie przewiduje szereg przesłanek negatywnych, które wykluczają możliwość rejestracji. Nie można uzyskać ochrony CIPO, zgłaszając:

    • imię lub nazwisko;
    • miejsce pochodzenia;
    • znaki wyłącznie opisowe;
    • znaki wprowadzające w błąd lub zawierające informacje nieprawdziwe;
    • słowa będące nazwami w innych językach;
    • znaki podobne lub tożsame z tymi, które już uzyskały ochronę lub na nią oczekują;
    • znaki zawierające flagi narodowe lub symbole organizacji międzynarodowych, do których wykorzystania zgłaszający nie ma prawa.

    Niezarejestrowany znak towarowy w prawie kanadyjskim

    Prawo Kanady rozróżnia znaki towarowe zarejestrowane i niezarejestrowane. Te pierwsze zyskują formalną ochronę poprzez wydanie świadectwa ochronnego. Są także wpisywane do rejestru znaków towarowych (ang. The Trademark Register). Używanie oznaczenia przez odpowiednio długi czas pozwala czerpać ograniczoną ochronę również bez rejestracji. Zgłaszający ryzykuje jednak wtedy spór sądowy, którego przegranie skutkuje wysokimi kosztami.

    Warto pamiętać, że ochrona znaku towarowego jest związana z jego używaniem. Zaniedbanie wykorzystania znaku a obrocie może skutkować nawet wykreśleniem go z rejestru (ang. expungent of a trademark). Wykreślenie może również mieć miejsce kiedy znak utraci zdolność odróżniającą lub zgłaszający nie uiści opłaty za przedłużenie ochrony na kolejny okres.

    Wykreślenie z uwagi na nieużywanie znaku może być przeprowadzone z urzędu po 3 latach od dnia rejestracji oznaczenia, a także na żądanie innego uczestnika obrotu.

    Dochodzenie ochrony niezarejestrowanych znaków towarowych jest trudne i wymaga każdorazowego wykazywania swych praw.

    Skontaktuj się z nami

      Kontakt
      Dane podane w formularzu będą przetwarzane przez Kancelarię Prawną RPMS z siedzibą w Poznaniu wyłącznie w celu realizacji zgłoszenia oraz według zasad zawartych w Polityce prywatności.

      Jak przebiega proces rejestracji znaku towarowego?

      Przed złożeniem wniosku o rejestrację należy przeprowadzić badanie dostępności znaku towarowego z wykorzystaniem bazy danych Canadian Trademark Database. Choć nie jest to obligatoryjne, pomaga w ustaleniu, czy zgłaszany znak towarowy nie narusza uprawnień innych podmiotów. Przeprowadzenie kompleksowego wyszukiwania jest czasochłonne. Powinno ono obejmować nie tylko podstawową kombinację słów lub liter, ale także ich odmiany, także w innych językach (np. francuskim). Należy także zweryfikować, czy zgłaszany znak nie jest podobny do nazwy handlowej, które często wykorzystywane są jako znaki towarowe, nawet jeżeli przedsiębiorcy nie decydują się na ich rejestrację.

      Kolejnym krokiem jest przygotowanie wniosku rejestracyjnego i złożenie go poprzez system online lub wysłanie mailowo. Powinien on zawierać:

      • imię i nazwisko lub nazwę oraz adres e-mailowy zgłaszającego;
      • przedstawienie lub dokładny opis towarów i usług, które mają być objęte ochroną;
      • wskazanie klas towarów i usług z wykorzystaniem Klasyfikacji Nicejskiej, a także ich opis;
      • dowód uiszczenia opłaty rejestracyjnej;
      • dodatkowe informacje wynikające z typu rejestrowanych dóbr lub usług.

      Warto wskazać, że każdy znak towarowy musi być zgłoszony osobno, ale w obrębie jednego znaku możliwe jest zgłoszenie kilku klas towarów lub usług.

      Opis wykorzystania dóbr i usług jest bardzo ważny, ponieważ tylko wtedy ochrona będzie obowiązywała. Zgłaszający nie może używać znaku w inny sposób (np. poprzez zmianę jego koloru).

      Aby mieć pewność, że wyszukiwanie zostało przeprowadzone w sposób prawidłowy, warto zlecić je kancelarii specjalizującej się w prawie IP.

      Po otrzymaniu zgłoszenia CIPO poddaje je ocenie formalnej i w razie potrzeby wzywa zgłaszającego do uzupełnienia braków. Następnie aplikacja otrzymuje datę zgłoszenia, która może okazać się kluczowa przy ustalaniu, który znak towarowy został zarejestrowany jako pierwszy. Działania CIPO obejmują również:

      • analizę bazy danych pod kątem znaków, które są tożsame lub podobne do zgłaszanego – wnioskodawca jest informowany o ewentualnych konfliktach IP;
      • ocenę zgłoszenia pod kątem zgodności z ustawą Trademark Act, a także ewentualnych dodatkowych wymagań lub wniesionych sprzeciwów. Odmowa rejestracji na typ etapie uprawnia zgłaszającego do złożenia odwołania do Sądu Federalnego w Kanadzie;
      • drugą analizę bazy danych (ang. pre-public search), która ma na celu ustalenie, czy po złożeniu wniosku nie wpłynął inny podobny lub tożsamy.

      Brak zastrzeżeń CIPO powoduje, że znak towarowy jest publikowany w Trademark Journal. Z tą datą konkurencja zyskuje również prawo do zgłoszenia sprzeciwu w terminie 2 miesięcy lub prawo do żądania wydłużenia tego terminu. Sprzeciw musi być należycie uzasadniony i opłacony. Kanadyjski Urząd Patentowy ma prawo oddalić żądanie, które uzna za całkowicie bezzasadne.

      Procedura sprzeciwowa jest złożona i przypomina postępowanie sądowe. Jest realizowana przed TMOB (ang. Trademark Opposition Board), a strona przegrana ma prawo odwołać się do Sądu Federalnego. W przypadku wszczęcia procedury sprzeciwowej zaleca się skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej, ponieważ postępowanie obejmuje postępowanie dowodowe i składanie formalnych wniosków, a także uczestnictwo w posiedzeniu sądowym. Procedura sprzeciwowa w znacznej mierze jest realizowana on-line.

      Jeżeli w sprawie zgłaszanego znaku towarowego nie wpłynie skutecznie żaden sprzeciw lub zostaną one rozstrzygnięte na korzyść zgłaszającego, CIPO zarejestruje oznaczenie i wpisze je do rejestru. Wnioskodawca otrzyma świadectwo rejestracji, które będzie stanowiło dowód udzielonej ochrony.

      Kanada jest członkiem Protokołu Madryckiego, dlatego możliwe jest również „rozszerzenie” krajowej ochrony na wiązkę wybranych krajów świata. W tym celu należy złożyć stosowny wniosek do CIPO, które będzie służyło jako „Office of Origin” i przekaże zgłoszenie do WIPO (ang. World Intelectual Property Office).

      Porzucenie rejestracji

      Jeżeli zgłaszający nie uzupełni braków swojego podania, urząd wezwie go do korekty, wyznaczając dodatkowy termin. Niedochowanie go jest równoznaczne z wycofaniem zgłoszenia.

      W celu uzyskania ochrony znak towarowy trzeba będzie złożyć ponownie, uiszczając jeszcze raz opłatę rejestracyjną.

      Koszt rejestracji znaku towarowego

      Rejestracja znaku towarowego wiąże się z koniecznością uiszczania opłat na różnych etapach postępowania. Ich wysokość jest cyklicznie uaktualniana w ustawie Service Fees Act. Wysokość opłaty wyliczana jest na dzień jej uiszczenia, a nie otrzymania przez CIPO. Opłaty płacone do 1 stycznia są wyliczane w oparciu o stawki na dany rok. Opłaty płacone w dniu 1 stycznia lub po tej dacie wyliczane są według prognozowanych stawek dla kolejnego roku.

      Opłaty rejestracyjne przy znakach towarowych na 2022 rok wynoszą:

      • 335,93 $ w przypadku aplikacji on-line dla pierwszej klasy towarów;
      • 101,80 $ w przypadku aplikacji on-line oraz innymi środkami dla każdej kolejnej klasy towarów;
      • 437,72 $ w przypadku aplikacji innymi środkami dla pierwszej klasy towarów.

      Dodatkowe opłaty dotyczą m.in.:

      • wydłużenia czasu na dochowanie administracyjnych formalności – 125 $;
      • złożenia sprzeciwu – 763,47 $;
      • rozszerzenia katalogu dóbr i usług objętych zgłoszeniem – 437,72 $ dla pierwszego zgłoszenia oraz 101,80 $ dla każdego kolejnego;
      • przedłużenia ochrony na kolejny okres – 407,18 $ dla pierwszego towaru lub usługi oraz 127,25$ dla każdego kolejnego (przy wniosku on-line) oraz odpowiednio 508,98 $ i 127,25$ przy wniosku składanym innymi środkami komunikacji;
      • wydania świadectwa ochronnego – 203,59 $.

      Wydanie kopii dokumentów to 35$ za certyfikat (dodatkowo 1 $ za każdą kolejną stronę) i 10 $ za każdy znak towarowy.

      Pytania i odpowiedzi

      Zgłoszenie powinno być ujawnione w oficjalnej prasie w około 2 tygodnie po zaakceptowaniu znaku przez CIPO. Trademark Journal jest publikowany raz w tygodniu.

      Czas rejestracji zależy od wielu czynników, ewentualnych procedur sprzeciwowych i konieczności uzupełniania braków formalnych. Jeżeli CIPO nie zarejestruje sprzeciwu, a zgłaszający skorzysta ze wstępnie zatwierdzonej listy dóbr i usług (ang. pre-approved list of goods and services) rejestracja zakończy się w około 18 miesięcy. W przypadku wydłużania kolejnych etapów może trwać 36 miesięcy lub nawet dłużej.

      Zgodnie z prawem kanadyjskim znak towarowy stanowi własność. Może być sprzedany, darowany lub przeniesiony w oparciu o inną podstawę prawną na podmiot trzeci. Wszelkie zmiany dotyczące prawa własności do znaku towarowego powinny być niezwłocznie zgłoszone do Rejestru znaków towarowych. Zgłosić należy także wszelkie inne modyfikacje danych rejestrowych jak zmiana nazwy firmy, fuzje lub przejęcie.

      Warto wiedzieć

      Nasze Aktualności prawne

      Zaufali nam