Nowa Zelandia to kraj położony na południowo-zachodnim Pacyfiku, na południowy wschód od Australii. Rozwinięta gospodarka czerpie niemal 70% zysków z sektora usług. Istotną rolę odgrywają również dochody z rolnictwa oraz hodowli. Dominujące gałęzie gospodarki obejmują przemysł maszynowy, elektromaszynowy i metalowy, a także drzewny i chemiczny. Tak zróżnicowany profil gospodarczy zachęca przedsiębiorców – także zagranicznych – do rejestrowania na terenie Nowej Zelandii kolejnych firm. Jak zadbać o ochronę aktywów IP swojej marki i zarejestrować znak towarowy w Nowej Zelandii?

    Krok 1 z 3
    Zweryfikuj bezpłatnie znak towarowy
    Lub

    Wybierz dokument z dysku

    albo przeciągnij i upuść tutaj

    Rozpocznij weryfikację
    Krok 2 z 3
    Na jakim obszarze chcesz zabezpieczyć prawa?
    Wróć
    Dalej
    Krok 3 z 3
    Na jaki adres wysłać wyniki weryfikacji?
    Wróć
    Dane podane w formularzu będą przetwarzane przez Kancelarię Prawną RPMS z siedzibą w Poznaniu, w celu realizacji zgłoszenia oraz według zasad zawartych w Polityce Prywatności.

    Dziękujemy za zgłoszenie.

    W ciągu 24 godzin przekażemy wynik weryfikacji na wskazany adres e-mail lub skontaktujemy się telefonicznie.

    Zaufali nam

    marki - zarejestrowanie znaku

    Czym jest znak towarowy według nowozelandzkiego prawa?

    Znak towarowy to oznaczenie, które służy do odróżniania dóbr i usług przedsiębiorcy od oferty konkurencji. Może nim być:

    • słowo;
    • logo;
    • kształt;
    • kolor;
    • dźwięk;
    • zapach.

    Dopuszczalne jest również łączenie kilku wyróżników w jeden znak towarowy. Oznaczenie musi podkreślać unikalność danych towarów lub usług, dlatego nie może składać się m.in. z powszechnie używanych określeń (np. budżetowy supermarket) lub z wyróżników o charakterze generycznym, czyli takim, który odwołuje się wyłącznie do rodzaju lub właściwości towarów. Zarejestrowanie znaku towarowego oznacza dla zgłaszającego szereg korzyści:

    • wyłączne prawo do komercyjnego posługiwania się znakiem towarowym;
    • wykorzystanie symbolu „®” przy znaku towarowym (znaki niezarejestrowane mogą być oznaczane wyłącznie jako „TM” lub „SM”);
    • możliwość domagania się ochrony prawnej przeciwko próbom skopiowania znaku;
    • sposób na odróżnienie towarów lub usług i wpływ na kształtowanie się świadomości odbiorców;
    • możliwość zarabiania na znaku towarowym poprzez jego sprzedaż, udzielenie licencji lub przeniesienie praw do korzystania z niego na innego podstawie.

    Ochroną własności intelektualnej na terenie Nowej Zelandii zajmuje się IPONZ (ang. Intellectual Property Office of New Zealand), a złożenie wniosku oraz udział w poszczególnych etapach postępowania odbywa się poprzez usługę on-line dostępną pod adresem: https://www.iponz.govt.nz/.

    Badanie dostępności znaku towarowego

    Pierwszym krokiem, który poprzedza formalne złożenie wniosku, jest przeprowadzenie badania dostępności znaku w celu ustalenia, czy oznaczenie tożsame lub podobne zostało już zgłoszone do IPONZ. W tym celu należy zapoznać się z zasobami dostępnymi na platformach Trade Mark Check oraz Trade Mark Case Search. Pierwsza z nich pozwala na poszukiwanie konkretnych znaków towarowych, druga to wyszukiwarka spraw, które toczyły się lub toczą w przedmiocie praw IP. Warto również sprawdzić, czy konkretne słowa nie zostały wyłączone spod ochrony IPONZ.

    Podobieństwo znaków musi być mylące (ang. confusing similarity) na tyle, że wprowadza odbiorców w błąd co do pochodzenia dóbr lub usług.

    Warto zdawać sobie sprawę, że wymienione narzędzia pełnią funkcję pomocniczą. Aby upewnić się, że zgłaszany znak towarowy otrzyma skuteczną ochronę, warto skorzystać z usług kancelarii prawnej specjalizującej się w prawie IP.

    Dokładna analiza baz danych jest bardzo ważna, ponieważ chroni zgłaszającego przed ewentualnymi roszczeniami podmiotów, których prawa mogą zostać naruszone jego działaniem.

    Na czym polega Search and Preliminary Advice?

    Zgłaszający, oprócz przeprowadzenia na własną rękę poszukiwań podobnych znaków towarowych może również skorzystać z płatnej usługi S&PA (ang. Search and Preliminary Advice) dotyczącej przesłanek ochrony znaku na gruncie ustawy prawo o znakach towarowych. Polega ona na przeprowadzeniu badania znaku przez urzędników IPONZ, którzy ustalą, czy:

    • do rejestru został już zgłoszony znak tożsamy ze znakiem wnioskodawcy;
    • oznaczenie, które ma być zgłoszone, ma zdolność odróżniającą i może zostać uznane za znak towarowy.

    Raport S&PA jest ważny przez 3 miesiące. Jeżeli w tym czasie zgłaszający zdecyduje się na złożenie wniosku lub jego zmianę, IPONZ będzie kierował się swoimi wytycznymi, wnioskodawca może liczyć na preferencyjną opłatę administracyjną pod warunkiem, że zgłoszony znak będzie dotyczył badania S&PA, a jego szczegóły pokryją się z tymi, które analizowali urzędnicy. Ulga dotyczy wyłącznie danego przedstawienia znaku towarowego (a nie jego wariantów) oraz obejmuje wskazane wcześniej klasy i towary.

    Określenie klas i towarów

    Przed złożeniem wniosku o rejestrację wnioskodawca powinien również ustalić rodzaj towarów, dla których znak towarowy ma zapewniać ochronę. Powinny być one wybrane z uwzględnieniem rzeczywistej działalności zgłaszającego, ponieważ nieużywanie znaku towarowego przez określony czas może skończyć się utratą udzielonej ochrony. Przyjęcie szerokiego zakresu ochrony jest uzasadnione kiedy właściciel znaku towarowego planuje uzupełnić portfolio towarów lub usług w ciągu kilku lat (2-3) od dnia otrzymania ochrony.

    Skontaktuj się z nami

      Kontakt
      Dane podane w formularzu będą przetwarzane przez Kancelarię Prawną RPMS z siedzibą w Poznaniu wyłącznie w celu realizacji zgłoszenia oraz według zasad zawartych w Polityce prywatności.

      Wybierając klasy i towary, można odwołać się do pełnej ich listy lub listy wstępnie zatwierdzonej przez IPONZ. W tym drugim przypadku – jeżeli zgłaszający nie poszerzy wniosku o klasy bardziej ogólne – opłaty administracyjne ulegają zmniejszeniu.

      Dla ułatwienia określenia specyfikacji znaku towarowego można skorzystać z udostępnionej aplikacji Trade Mark Specification Builder.

      Jak przebiega proces rejestracji znaku towarowego?

      Złożenie wniosku o rejestrację znaku towarowego następuje poprzez serwis IPONZ z wykorzystaniem konta użytkownika. Nawigowanie po portalu jest intuicyjne. Z poziomu swojego profilu zgłaszający może m.in. poprosić o raport S&PA lub załączyć wyniki uprzednio przeprowadzonego badania. Wniosek należy uzupełnić o:

      • specyfikację klas i towarów;
      • określenie rodzaju znaku, np. słowny, graficzny, mieszany.

      Ostatnim etapem jest uiszczenie opłat związanych z rejestracją.

      Po otrzymaniu wniosku IPONZ udzieli wstępnej odpowiedzi po około 15 dniach lub 80, jeżeli został wyznaczony jako Office of Origin w międzynarodowej procedurze ochrony z udziałem WIPO. Cała procedura rejestracyjna może trwać od 40 do nawet 130 dni w zależności od przebiegu sprawy.

      Jeżeli okaże się, że znak towarowy objęty zgłoszeniem dotyczy słów lub obrazów charakterystycznych dla grupy etnicznej Maorysów, badaniem znajmuje się Maori Trade Marks Advisory Committee.

      Jeżeli IPONZ stwierdzi, że zgłoszenie nie odpowiada przepisom prawa, skieruje do zgłaszającego wniosek o wyjaśnienie zastrzeżeń (ang. compliance report). Wnioskodawca ma 12 miesięcy na udzielenie odpowiedzi za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Może również domagać się wydłużenia czasu na udzielenie odpowiedzi. Typowe zastrzeżenia w wezwaniu mogą dotyczyć:

      • braku zdolności odróżniającej znaku objętego rejestracją;
      • wadliwej kwalifikacji klasy i towarów;
      • istnienia identycznego lub podobnego znaku towarowego.

      W niektórych sytuacjach niezbędne będzie przedłożenie dowodu komercyjnego użycia znaku towarowego (ang. Evidence of Use). Dotyczy to np. zarzutu naruszenia prawa do wcześniejszego znaku towarowego. Niewyjaśnienie zastrzeżeń IPONZ skutkuje odrzuceniem wniosku.

      Choć formalnie nie ma takiej konieczności, rejestracja znaku towarowego w Nowej Zelandii powinna być dokonana z pomocą doświadczonego pełnomocnika procesowego lub rzecznika patentowego. Znajomość prawa oraz praktyki lokalnego urzędu patentowego zwiększa szansę na jak najszybsze zakończenie sprawy.

      Wstępna akceptacja i procedura sprzeciwowa

      Jeżeli IPONZ nie stwierdzi przeszkód w udzieleniu ochrony, znak zostanie wstępnie zaakceptowany i zostanie wpisany do Office Journal. Z tą datą otwiera się również 3-miesięczny termin do złożenia sprzeciwu przez konkurencję.

      Procedura sprzeciwowa rozpoczyna się poprzez złożenie pisma wszczynającego spór, tzw. Notice of Opposition. Postępowanie toczy się przed IPONZ Hearings Office. W jego toku strony mogą składać oświadczenia, wnioski oraz prezentować dowody, a także ustosunkowywać się do stanowiska strony przeciwnej. Od decyzji organu każdej ze stron przysługuje odwołanie do sądu (ang. High Court), które należy złożyć w terminie 20 dni od dnia wydania decyzji.

      IPONZ zaleca, aby przed wszczęciem procedury sprzeciwowej strony usiłowały polubownie załatwić spór dotyczący znaku towarowego.

      Rejestracja i odnowa znaku towarowego

      Jeśli znak został zaakceptowany i nie wpłynął w stosunku do niego żaden sprzeciw albo środki zaskarżenia okazały się nieskuteczne, jest on rejestrowany nie wcześniej niż w 6 miesięcy po wpływie wniosku. Wnioskodawca otrzymuje certyfikat potwierdzający udzielenie formalnej ochrony.

      Ochrona na znak towarowy jest udzielana na 10 lat z możliwością przedłużenia na kolejny okres. Odnowy można dokonać najwcześniej na 12 miesięcy przed jej wygaśnięciem oraz do 6 miesięcy po jej ustaniu. Upływ późniejszego z terminów powoduje, że prawo do oznaczenia wygasa.

      Składając wniosek o odnowę ochrony, zgłaszający może wybrać, czy utrzymuje dotychczasowy zakres dóbr i klas, czy chce je zmodyfikować, np. zrezygnować z wybranego zakresu.

      Ile kosztuje rejestracja znaku towarowego w Nowej Zelandii?

      Opłaty związane z rejestracją znaku towarowego zależą od zakresu żądanej ochrony oraz innych czynników i są uiszczane w walucie NZD (dolary nowozelandzkie).

      • 50 $ – za przeprowadzenie badania S&PA dla jednej klasy;
      • 100 $ – za złożenie wniosku o udzielenie ochrony na znak towarowy (opłata maleje do 70 $ jeżeli wnioskodawca wykorzystuje wstępnie zatwierdzone klasy i towary oraz do 50 $, jeżeli bazuje na wcześniejszym raporcie S&PA);
      • 100 $ – za poszerzenie wniosku o każdą kolejną klasę ponad pierwszą;
      • 200 $ – za przedłużenie ochrony za każdą klasę;
      • 350 $ – za złożenie sprzeciwu;
      • 850 $ od każdej strony za przeprowadzenie rozprawy.

      Skuteczna ochrona marki obejmuje nie tylko zarejestrowanie znaku towarowego, ale także monitorowanie działań konkurencji, składanie sprzeciwów oraz partycypację w postępowaniach wszczętych przez konkurencję.

      Pytania i odpowiedzi

      Tak, po upływie 3 lat nieużywania komercyjnego IPONZ może wykreślić znak towarowy z rejestru.

      Są to dane kontaktowe zgłaszającego, odwzorowanie znaku towarowego, lista klas i towarów, które mają być objęte ochroną oraz dowód pierwszeństwa (jeśli zgłaszający domaga się ochrony z zastrzeżeniem pierwszeństwa).

      Uprawnionym organem jest Szef Ministerstwa Biznesu, Innowacji i Zatrudnienia, który współpracuje w tym celu z nowozelandzką Służbą Celną (ang. New Zealands Customs Service).

      Warto wiedzieć

      Nasze Aktualności prawne

      Zaufali nam