W jaki sposób wspólnik może wystąpić ze spółki?
Obowiązujące przepisy przewidują dwa tryby „wyjścia” wspólnika ze spółki osobowej. Pierwszym – mniej problematycznym – jest po prostu sprzedaż przysługujących ogółu praw i obowiązków oraz ich przeniesienie na inną osobę. Zgodnie jednak z art. 10 k.s.h. ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę wyłącznie po otrzymaniu pisemnej zgody przez wszystkich pozostałych wspólników. W razie braku takiej zgody konieczne będzie wypowiedzenie umowy w trybie art. 61 k.s.h. przez wspólnika.
-
w przypadku umów zawartych na czas nieoznaczony wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na 6 miesięcy przed końcem roku obrotowego. Jeśli więc rok obrotowy pokrywa się z kalendarzowym, oświadczenie należy złożyć do końca czerwca. 6-miesięczny termin może zostać skrócony w umowie spółki;
-
w przypadku umów zawartych na czas oznaczony, mogą one zostać wypowiedziane w przypadku zaistnienia przyczyny przewidującej taką możliwość.
W obu przypadkach oświadczenie o wypowiedzeniu umowy wspólnik składa na piśmie, składając je wszystkim pozostałym wspólnikom lub tym, którzy są uprawnieni do reprezentowania spółki. Regulacje odnoszące się do spółki jawnej należy w przeważającej mierze stosować odpowiednio również do spółki komandytowej w oparciu o art. 103 §1 k.s.h.
Czym jest udział w spółce jawnej?
Pojęcie udziału w spółce osobowej ma kilka znaczeń. Nigdy jednak nie należy utożsamiać go z udziałem w spółce z o.o.
-
Po pierwsze pod pojęciem udziału należy rozumieć ogół praw i obowiązków przysługujących z tytułu uczestnictwa w spółce;
-
po drugie udział określa stopień partycypacji w zyskach i stratach spółki;
-
po trzecie pojęcie udziału kapitałowego może odnosić się do określonej wartości księgowej wyrażonej w pieniądzu i zapisanej na koncie wspólnika w księgach handlowych;
-
po czwarte udział wspólnika wypłacany mu na podstawie art. 65 k.s.h. w sytuacji wystąpienia ze spółki to tzw. udział rozliczeniowy.
Na potrzeby rozliczenia się ze wspólnikiem występującym pojęcie udziału kapitałowego występuje przede wszystkim w znaczeniu udziału rozliczeniowego.
Jak rozumieć spłatę udziału w spółce?
Udział kapitałowy w majątku spółki jest określony przez wkłady poszczególnych wspólników (tzw. wkłady założycielskie). Można więc powiedzieć, że w zamian z wkład każdy ze wspólników otrzymuje udział oraz określone uprawnienia związane z uczestnictwem w spółce.
Wspólnik występujący ze spółki powinien dokonać z pozostałymi wspólnikami rozliczenia swojego udziału na podstawie art. 65 k.s.h. Wartość udziału kapitałowego określa się na podstawie bilansu określającego wartość zbywczą majątku spółki. Należy jednak zaznaczyć, że taki bilans nie jest bilansem likwidacyjnym.
Wartość poszczególnych składników wycenia się z uwzględnieniem wartości przedsiębiorstwa prowadzonego przez spółkę (wartości zbywczej), a nie według wartości bilansowej. Ustawa nie definiuje metod wyceny, dlatego warto skonsultować ją z prawnikami doświadczonymi w bieżącej obsłudze korporacyjnej spółek.
W przypadku wypowiedzenia umowy zgodnie z art. 65 §2 pkt 1 k.s.h. za dzień bilansowy przyjmuje się ostatni dzień roku obrotowego, w którym upłynął termin wypowiedzenia. W razie:
-
śmierci lub ogłoszenia upadłości – dniem bilansowym będzie odpowiednio dzień śmierci lub upadłości;
-
wyłączenia wspólnika na mocy prawomocnego orzeczenia sądu – dniem bilansowym będzie dzień wytoczenia powództwa.
Udział wspólnika co do zasady wypłaca się w pieniądzu, chyba że obejmuje on również rzeczy przekazane wyłącznie do używania. Te zwraca się w naturze w stanie, w jakim znajdują się w chwili zwrotu. Spółka nie odpowiada za zużycie, jeśli pozostaje ono w granicach normalnego. Jeśli więc wspólnik przekazał spółce do używania samochód, to jego typowa eksploatacja nie rodzi roszczeń o wyrównanie udziału, ale uszkodzenie w wyniku wypadku już tak.
W wyroku z dnia 6 kwietnia 2017 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku (sygn. I ACa 341/16) zaznaczył, że przy wycenie udziału należy uwzględnić nie tylko wartość składników materialnych (np. maszyny, sprzęt IT), ale również niematerialnych, w tym:
-
wartość rynkową praw należących do spółki (np. prawo do znaku towarowego);
-
renomę firmy;
-
lokalizację;
-
wiodące segmenty klientów;
-
wzajemne wierzytelności wspólnika i spółki.
Wraz z upływem terminu wypowiedzenia należy przeszacować wartość udziału kapitałowego. Może ona być mniejsza lub większa niż wartość początkowa w zależności od jej relacji do wartości majątku spółki.
Ustawodawca nie określił, co powinna zrobić spółka w sytuacji, kiedy wartość udziału wzrasta, ale kierując się zasadą równości praw i obowiązków można przyjąć, że zmniejszenie lub zwiększenie udziału powinno być proporcjonalne do procentu pierwotnego udziału kapitałowego wspólnika w ogólnej wartości udziałów. Przykładowo, jeśli ogólna wartość udziałów wynosiła 100 tysięcy zł, a udział wspólnika wynosił 10%, tj. 10 tysięcy złotych to zwiększenie wartości do 200 tysięcy złotych powinno pociągnąć za sobą zwiększenie udziału do 20 tysięcy złotych.
Udział w zdarzeniach przyszłych
Zgodnie z art. 65 § 5 k.s.h wspólnik występujący albo jego spadkobierca uczestniczą w zysku i stracie ze spraw jeszcze niezakończonych (tzw. zdarzenia przyszłe). Choć nie ma on żadnego wpływu na ich prowadzenie, nadal mogą żądać udzielenia informacji, rachunków oraz podziału zysku i straty na koniec roku obrotowego.
Oznacza to, że – w zależności od wyniku działań gospodarczych – po stronie wspólnika może wystąpić przysporzenie lub przeciwnie, strata finansowa.
W orzecznictwie zwraca się również uwagę (vide: wyrok SA w Warszawie z dnia 8 marca 2013 r., sygn. VI ACa 123/12) na możliwość wystąpienia przez występującego wspólnika z roszczeniem przeciwko spółce o rozliczenie zysku niezależnie czy uczestniczył on i miał wpływ na wynik sprawy. Warunkiem jest jednak wykazanie związku przyczynowego między osiągniętym zyskiem a niezakończoną sprawą (zyska ma więc de facto wymiar pośredni).
Przejęcie spółki przez wspólnika w trybie art. 66 k.s.h
Przepisy k.s.h. dopuszczają możliwość przejęcia majątku spółki przez jednego ze wspólników na mocy orzeczenia sądu, jeżeli zaistnieje powód do rozwiązania spółki. Wspólnik przejmujący majątek ma jednak obowiązek rozliczyć się ze wspólnikiem, który „wychodzi” ze spółki dokładnie w taki sam sposób, jak w przypadku wypowiedzenia umowy przez jednego z udziałowców.
Warto nadmienić, że również tutaj rozliczenie następuje ustalenie udziału według tzw. wartości zbywczej, którą w doktrynie definiuje się jako „cenę możliwą do uzyskania na rynku”.
Jako ciekawostkę warto zwrócić uwagę na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2008 r., sygn. III CZP 9/08, w której wskazano, że w przypadku przekształcenia spółki cywilnej w jawną i pokrycia wkładu środkami pochodzącymi z majątku współmałżonka niebędącego udziałowcem (przekazanych drugiemu ze współmałżonków wchodzącemu do sp.j) współmałżonkowi, który przekazał środki przysługuje roszczenie o rozliczenie wkładu w trybie art. 65 k.s.h. (czyli analogicznie jak w przypadku wspólników spółki jawnej).
Opodatkowanie spłaty udziału
Odpowiedź na pytanie o opodatkowanie spłaty udziału wspólnika spółki osobowej znajduje się w ustawie o PIT. Zgodnie z art. art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce z wyjątkiem składników majątku stanowiących:
-
udziały (akcje);
-
papiery wartościowe;
-
tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych;
-
pochodne instrumenty finansowe;
-
składniki majątku w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.
Z kolei w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 10 i 11 ustawy o PIT przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej nie są środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji spółki lub wystąpienia ze spółki.
Mogłoby się więc wydawać, że spłata wspólnika może pozostać nieopodatkowana.
Opodatkowanie zwrotu wkładuspłaty z perspektywy występującego wspólnika
Organy podatkowe stoją na stanowisku, że spłata wspólnika nie może być rozpatrywana w kategoriach likwidacji (a co za tym idzie zwolnienia z podatku dochodowego). Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2021 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.103.2021.4.AW zwrócił uwagę, że spłata udziału jest powiązana z udziałem występującego Spólnika w spółce i powinna zostać potraktowana jako odpłatne zbycie, a przez występującego wspólnika jako źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. O przychodzie można jednak mówić dopiero wtedy, kiedy wspólnik otrzyma więcej środków, niż pierwotnie wniósł do spółki.
W przypadku wypłaty udziału ratami obowiązek podatkowy powstanie dopiero z momentem zapłaty raty, której wysokość przekroczy łącznie kwotę wkładu, kwotę przypadającą z tytułu udziału w kapitale zapasowym oraz kwotę opodatkowaną w ubiegłym roku podatkowym (vide: interpretacja dyrektora IS w Warszawie z dnia 14 maja 2012 r., sygn. IPPB1/415-233/12-2/KS). Opodatkowaniu nie podlega zwrot udziału do wartości odpowiadającej wkładowi.
Analogicznie przedstawia się zwrot udziału w naturze – nie ma tutaj obowiązku podatkowego, ponieważ wspólnik de facto otrzymuje z powrotem jedynie to, co wniósł wcześniej do spółki, ale bez przysporzenia.
Analogiczne stanowisko zajął m.in. NSA w wyroku z dnia 5 września 2019 r., sygn. II FSK 2954/17. Można więc powiedzieć, że przysporzenie, a co za tym idzie obowiązek podatkowy powstają wyłącznie od nadwyżki względem wkładu.
Spłata udziału kapitałowego a przychód wspólnika i jego opodatkowanie
Spłata udziału w spółce jawnej może nastąpić poprzez przekazanie określonej ilości środków pieniężnych, a także w formie niepieniężnej. W każdym z tych przypadków opodatkowanie transakcji wygląda inaczej.
-
Kapitałowa spłata udziału
Opodatkowaniu przy spłacie pieniężnej podlega kwota będąca różnicą między przychodami a kosztami ich uzyskania w okresie, kiedy wspólnik należał do spółki. Wynik należy pomniejszyć o kwotę odpowiadającą udziałowi oraz wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.
Od tak wyliczonej wartości trzeba obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy i ująć ją w zeznaniu podatkowym PIT36 lub 36L, jeżeli były wspólnik dalej prowadzi działalność gospodarczą (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 kwietnia 2014 r., nr ITPB1/415-54/14/MP).
Jeżeli osoba nie prowadzi już działalności gospodarczej, to rozliczenie podatku od dochodu powinno nastąpić w formie, w jakiej rozliczała się ona w roku wystąpienia ze spółki. Przy spłacie udziału kapitałowego w formie pieniężnej obowiązek podatkowy powstanie w każdym przypadku.
-
Niemajątkowa spłata udziału
Kiedy spłata udziału kapitałowego następuje poprzez przekazanie aktywów niemajątkowych (np. samochód, maszyny przemysłowe, nieruchomość), nie pociąga to za sobą powstania przychodu z działalności gospodarczej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami opodatkowanie spłaty w naturze powstanie dopiero:
-
w sytuacji zbycia otrzymanych składników w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
-
w sytuacji zbycia składnika przed upływem 6 lat liczonych od 1. dnia miesiąca po miesiącu wystąpienia ze spółki.
Aby uniknąć opodatkowania transakcji, która została zapoczątkowana przez przekazanie składników w naturze były wspólnik może np. odroczyć transakcję w czasie (np. jeśli wystąpienie ze spółki nastąpiło z końcem grudnia 2020 r., to nieodpłatne zbycie będzie możliwe od 1 stycznia 2026 r.). Do tego czasu były wspólnik może korzystać z otrzymanych składników majątku.
W razie opodatkowania podatek, na podstawie art. 24 ust. 3d ustawy o PIT, jest płacony od różnicy między przychodem ze sprzedaży a wydatkami poniesionymi na nabycie lub wytworzenie składnika majątku, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu przez spółkę lub wspólnika.
Opodatkowanie spłaty z punktu widzenia pozostałych wspólników
Po stronie wspólników, którzy spłacili występującego wspólnika powstaje zobowiązanie podatkowe na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych, jeśli spłata została dokonana ze środków prywatnych (a nie majątku spółki).
Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o PCC za zmianę umowy spółki osobowej uważa się m.in. dopłatę oraz oddanie spółce pieniędzy do bezpłatnego używania lub poprzez użyczenie (te sposoby mogą zostać wykorzystane do spłaty wspólnika).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit e w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o PCC:
-
podstawą opodatkowania przy bezpłatnym używaniu jest roczna wartość bezpłatnego używania, za którą przyjmuje się 4% wartości rzeczy lub prawa;
-
stawka podatku wynosi 0,5%.
Spłata nie generuje obowiązku podatkowego na gruncie PIT po stronie wspólników, którzy pozostali w spółce (vide: interpretacja indywidualna dyrektora KIS z dnia 17 lipca 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.320.2020.4.KR).
Zoptymalizowanie procesu wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej nie jest prostym zadaniem i wymaga uwzględnienia szeregu przepisów, w tym kodeksu spółek handlowych, ustawy o PIT oraz ustawy o PCC. Aby znaleźć optymalne wyjście z sytuacji, należy zasięgnąć porady specjalistów z doświadczeniem z zakresu stosowania norm prawa podatkowego.
Pytania i odpowiedzi
W judykaturze jako termin spełnienia świadczenia wskazuje się datę uprawomocnienia się wyroku wyłączającego wspólnika (vide: wyrok SN z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. I CSK 13/16). Odmiennie określa się termin w przypadku wypowiedzenia umowy przez wspólnika – zobowiązanie do wypłaty wartości udziału powstaje z chwilą sporządzenia bilansu i staje się wymagalne z chwilą wezwanie spółki do zapłaty (vide: wyrok SN z dnia14 czerwca 2018 r., sygn. V CSK 514/17).
Udział ujemny powstaje w sytuacji, kiedy np. wspólnik pobierze zaliczki na poczet zysku większe niż okaże się wysokość jego udziału kapitałowego (vide: wyrok SN z dnia 5 marca 2009 r., sygn. III CSK 290/08).
Zaufali nam: