DAC8 – raportowanie transakcji kryptowalutowych do urzędu skarbowego

Na mocy omawianej dyrektywy DAC8 wprowadzone zostaną następujące rozwiązania, które mają na celu usprawnienie wykrywania i przeciwdziałania oszustwom podatkowym, jak również uchylaniu się i unikaniu opodatkowania:

– wszyscy zgłaszający dostawcy usług kryptowalutowych zobowiązani będą do raportowania urzędom skarbowym transakcji klientów mających miejsce zamieszkania w Unii Europejskiej. Dotyczy to zarówno transakcji krajowych i transakcji transgranicznych.

– instytucje finansowe zobowiązane będą do składania sprawozdań dotyczących pieniądza elektronicznego, jak również walut cyfrowych banku centralnego.

– rozszerzona zostanie automatyczna wymiana zaliczkowych orzeczeń transgranicznych dla osób posiadających minimum 1mln euro w majątku finansowym lub inwestycyjnym, jak również w zarządzanych aktywach. Kraje członkowskie wymieniać będą informacje o wydanych, zmienionych lub przedłużonych w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2025 r. zaawansowanych orzeczeniach transgranicznych.

– ustanowiony zostanie wspólny minimalny poziom kar za najpoważniejsze zachowania niezgodne z przepisami.

Zobacz również: Wiążące reguły korporacyjne – łatwy sposób na transgraniczne przekazywanie danych?

Dodatkowo, dyrektywa DAC8 przewiduje m.in. zmiany we wspólnym standardzie automatycznej wymiany informacji podatkowych, które mają na celu objęcie zakresem regulacji nowych aktywów finansowych, doprecyzowanie wymogów sprawozdawczych oraz wzmocnienie procedur należytej staranności, co ma skutkować zwiększeniem użyteczności informacji zbieranych przez organy podatkowe.

Konsekwencją wejścia w życie DAC 8 może być zakończenie ery, kiedy właściciele portfeli kryptograficznych byli anonimowi względem organów podatkowych. Powszechnie przyjmuje się, że rzeczywista tożsamość osób, które wykonują transakcje kryptowalutami, jest tajna. Jedną z głównych idei rozwoju technologii blockchain jest bowiem udostępnienie łatwych, szybkich, bezpiecznych, a przede wszystkim anonimowych transakcji. Elementy systemu, takie jak adresy oraz prywatne i publiczne klucze, są zapisywane w ciągach tekstowych i w przeciwieństwie do środków ulokowanych w bankach nie prowadzą bezpośrednio do żadnej osoby lub instytucji, a przynajmniej nie można ich od razu zidentyfikować. Są to argumenty przedstawiane przez właścicieli i dostawców kryptoaktywów w kontekście trudności ze stworzeniem systemu umożliwiającego wymianę danych na potrzeby podatkowe. W rzeczywistości jednak sieć blockchain przechowuje informacje o wszystkich transakcjach. Możliwe jest sprawdzenie, z jakiego adresu przetransferowano konkretną sumę środków. Jeżeli klient korzysta z publicznego systemu rozproszonego rejestru, przeglądanie operacji jest możliwe przez innych użytkowników. Jeżeli natomiast rejestr ma charakter prywatny, dane mogą zostać zweryfikowane przez dostawców lub wyspecjalizowane przedsiębiorstwa.

Zobacz również: Handel kryptowalutami w Polsce – Pamiętaj o obowiązku rejestracji!

Zgodnie z treścią dyrektywy DAC8, w każdym roku kalendarzowym lub innym okresie sprawozdawczym, zobowiązani dostawcy aktywów kryptograficznych, zobowiązani będą do raportowania w odniesieniu do swoich użytkowników kryptowalut (którzy są użytkownikami podlegającymi zgłoszeniu lub posiadają osoby kontrolujące, które są osobami raportowanymi) następujących danych

1. imię i nazwisko, adres, państwo(-a) członkowskie zamieszkania, NIP oraz w indywidualnych przypadkach datę i miejsce urodzenia każdego zgłaszanego użytkownika oraz, w przypadku każdego zgłaszanego podmiotu, który po wdrożeniu procedur due dilligence zostanie zidentyfikowany jako posiadający co najmniej jedną osobę kontrolującą, która jest osobą raportowaną – nazwę, adres, państwo(-a) członkowskie zamieszkania i NIP Podmiotu oraz imię i nazwisko, adres, państwo członkowskie zamieszkania, NIP oraz datę i miejsce urodzenia każdej osoby raportowanej, a także sprawowaną funkcję, na mocy której każda osoba raportowana jest osobą kontrolującą jednostkę;

2. nazwę, adres, NIP oraz, jeżeli jest dostępny, indywidualny numer identyfikacyjny oraz numer identyfikacyjny i globalny identyfikator dostawcy usług w zakresie aktywów kryptograficznych;

3. w przypadku każdego raportowanego kryptoaktywu, w odniesieniu do którego zostały zrealizowane transakcje podlegające zgłoszeniu:

– pełne nazwy krypto-aktywów oraz ich typ

– kwoty zapłacone lub otrzymane podczas wymiany krypto-aktywów na walutę fiducjarną, liczba takich transakcji, liczba jednostek objętych transakcją

– wartość kryptoaktywu (w momencie nabycia) oraz wpływy brutto (po zbyciu), a w przypadku transakcji typu crypto-to-crypto- ilość takich transakcji i ilość jednostek podlegających transakcji

– transfery do niehostowanych rozproszonych rejestrów

– detaliczne transakcje płatnicze podlegające zgłoszeniu

Dostawcy aktywów kryptograficznych będą musieli zgłaszać te dane państwu członkowskiemu, które przyznało im na podstawie MiCA upoważnienie do wydawania i handlu krypto-tokenami. Operatorzy kryptowalut, którzy nie są objęci MiCA, muszą zarejestrować się w wybranym przez siebie państwie członkowskim i tam składać raporty. Operatorzy kryptowalut spoza UE mogą zostać zwolnieni z obowiązku rejestracji w UE i sprawozdawczości w UE w przypadkach, gdy państwo trzecie, w którym ma siedzibę operator krypto-aktywów, ma już podobne ramy raportowania i wymiany informacji z państwami członkowskimi UE w zakresie zobowiązań podatkowych czy transakcje klientów zamieszkałych oraz zysków podlegających opodatkowaniu z definicji określonych w ustawie oraz wspólnym standardem sprawozdawczości, szczególnie przy walutach cyfrowych i identyfikacji dochodów na poziomie prawa ponadnarodowego w dziedzinie opodatkowania jeśli chodzi o roczne raporty, czy ujednolicenie przepisów związanych.

Zobacz również: Nowelizacja ustawy o AML z uwzględnieniem walut wirtualnych