Rozstrzyganie sporów o nazwy domen internetowych na płaszczyźnie krajowej i międzynarodowej

Warto pamiętać, że rejestrując domenę internetową, nie stajemy się jej właścicielem. Wobec tego możemy z niej korzystać na oznaczony okres.

Aby zarejestrować domenę internetową, na wstępie należy wybrać organizację, z którą podpiszemy umowę. Jeśli chodzi o domenę z rozszerzeniem .pl, musi być to firma akredytowana przez NASK -Naukową i Akademicką Sieć Komputerową (instytucję badawczą pełniąca funkcję operatora domen z rozszerzeniem .pl – zarówno funkcjonalnych, jak i regionalnych).

Kolejnym krokiem jest decyzja o zakupie i założenie konta w systemie danego operatora. W przypadku domen zarejestrowanych na firmę będą one widoczne w bazie WHOIS, co oznacza, że każdy będzie mógł sprawdzić do kogo należy dana domena. Należy pamiętać, że koszt rejestracji domeny i utrzymania jej przez pierwszy rok jest zazwyczaj dużo niższy, niż kwota wyznaczona na kolejne lata.

Sam fakt rejestracji domeny nie sprawia, że rejestrujący staje się jej właścicielem. Oznacza to jedynie, że zyskuje jedynie czasową możliwość jej używania. Spory domenowe powstają w momencie, gdy ktoś uważa, że posiada silniejsze prawa niż osoba aktualnie władająca domeną. Dzieje się tak w przypadkach podobieństwa między nazwami domeny, a zarejestrowanymi już przez inny podmiot znakami towarowymi. Do sporów domenowych często prowadzą także przejawy piractwa domenowego. Nieuczciwe podmioty rejestrują nazwy domen z zamiarem wykorzystania ich w celach szantażu lub spekulacji w celu uzyskania korzyści finansowych. Spory domenowe są również częstym skutkiem narastających konfliktów między konkurentami lub nawet samymi wspólnikami danego przedsiębiorstwa. Zdarza się, że przedsiębiorstwa działające w tym samym sektorze lub branży mogą konkurować o podobne nazwy w celu przyciągnięcia klientów lub utrudnienia działalności konkurencji.

Naruszenia praw do domeny internetowej obejmujące czyn nieuczciwej może następować w różnych Poniżej przedstawiamy kilka przykładów:

1. Cybersquatting: Polega na rejestrowaniu, sprzedaży lub wykorzystywaniu domeny internetowej z nazwą firmy, marką lub znakiem towarowym, które są już prawnie chronione, w celu osiągnięcia zysku. Przykładem może być rejestracja domeny o nazwie bardzo podobnej do popularnej marki w nadziei na skierowanie ruchu na swoją stronę lub sprzedaż domeny oryginalnemu właścicielowi za wysoką cenę.
2. Typosquatting: Jest to forma cybersquattingu, która polega na rejestracji domeny o nazwie, która jest literowym błędem lub pomyłką w pisowni popularnej marki lub firmy. Celem jest wykorzystanie błędów wprowadzanych przez użytkowników podczas wpisywania adresu strony internetowej, aby kierować ich do innej strony.
3. Phishing (czyli wyłudzanie danych): Jest to technika, która polega na stworzeniu strony, która wygląda identycznie lub bardzo podobnie do strony marki lub firmy, z zamiarem wyłudzenia od użytkowników ich danych osobowych, takich jak nazwy użytkowników, hasła, dane karty kredytowej itp.
4. Użycie domeny w sposób wprowadzający w błąd lub dezinformujący: Jeżeli dana domena internetowa jest wykorzystywana w sposób, który celowo wprowadza konsumentów w błąd co do tożsamości, pochodzenia produktów lub usług lub którymś innym aspekcie działalności firmy, może to być uznane za czyn nieuczciwej konkurencji.
5. Naruszenie praw autorskich lub znaków towarowych: Jeśli domena zawiera nazwę, logo lub inny znak towarowy, który jest prawnie chroniony, bez zgody właściciela praw, może to stanowić naruszenie praw autorskich lub znaków towarowych, co jest formą nieuczciwej konkurencji.

Z rozwiązywania sporów na arenie międzynarodowej mogą korzystać podmioty, które korzystały z rozszerzeń europejskich lub globalnych w swoich domenach.

Sąd arbitrażowy w Pradze

W sporach dotyczących domeny .eu postępowanie prowadzone jest w całości w formie elektronicznej przez Sąd Arbitrażowy w Pradze tj. przy Izbie Gospodarczej Republiki Czeskiej i Izbie Rolniczej Republiki Czeskiej. Procedura arbitrażowa została uregulowana w Rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady oraz w ,,Zasadach ADR ”. Postępowanie prowadzą składy składające się z trzech albo jednego arbitra. Sąd Arbitrażowy w sporach dotyczących domeny .eu posiada szerszy zakres orzeczniczy niż Sądy Polubowne przy PIIT, czy KIG – może unieważnić sporną domenę albo przenieść ją na rzecz powoda. Koszty postępowania obejmują opłatę administracyjna i wynagrodzenie arbitrów, które jest uzależnione od liczebności składu orzekającego (od 1300 do 3100 euro).

Oprócz sporów dotyczących nazw domen „.eu” czeski Sąd Arbitrażowy zajmuje się również rozstrzyganiem sporów dotyczących domen takich jak .com, .muzeum, .net, .travel oraz .org.

WIPO

World Incellecutal Property Organization to agencja ONZ zajmująca się ochroną własności intelektualnej. WIPO oferuje rozwiązywanie sporów domenowych poprzez swoje Centrum Arbitrażowe i Mediacji. WIPO rozstrzyga spory dotyczące domen ze wszystkimi międzynarodowymi rozszerzeniami. Rozstrzygnięcie WIPO może prowadzić do transferu domeny lub jej unieważnienia.

ICANN

Internet Corporation for Assigned Names and Numbers jest organizacją globalną rozstrzygającą spory domenowe z popularnymi rozszerzeniami takimi jak .com, .net, .org. Zarządza procesem rozstrzygania sporów za pomocą mechanizmów pozasądowych takich jak UDRP oraz URS.

UDRP

Panel rozstrzygający na podstawie UDRP może stwierdzić transfer domeny lub jej unieważnienie. Zaletą tego rodzaju postępowania jest jego szybkość – trwa maksymalnie 60 dni.

URS

Procedura, która jest jeszcze szybsza i bardziej ekonomiczna niż UDRP. Skupia się na wąskich przypadkach naruszeń, takich jak oczywiste kradzieże tożsamości, oszustwa lub szkodliwe wykorzystanie marki. W przypadku gdy panel orzeknie na korzyść skarżącego – domena zostają tymczasowo zawieszona na okres 1-3 lat.