Postępowanie zabezpieczające w restrukturyzacji – czemu służy ten tryb?
Prawo restrukturyzacyjne przewiduje możliwość dyscyplinowania dłużnika przez sąd poprzez umorzenia postępowania w sytuacji, gdy nie wykonuje on poleceń sędziego-komisarza lub z okoliczności sprawy wynika, że układ nie zostanie wykonany. Nie zawsze jednak korzystanie z tak daleko idących rozwiązań jest niezbędne. Niekiedy wystarczające będzie ustanowienie zabezpieczeń, które usprawnią przebieg postępowania.
Ustawodawca dopuszcza możliwość wszczęcia postępowania zabezpieczającego w przypadku procedury układowej i sanacyjnej, czyli bardziej rozbudowanych sposobów restrukturyzacji (w tym poprzez ustanowieniu tymczasowego nadzorcy sądowego). Nie stosuje się go do postępowania o zatwierdzenie układu stosownie do brzmienia art. 226 prawa restrukturyzacyjnego, a także przyspieszonego postępowania układowego.
Postępowanie zabezpieczające w postępowaniu układowym
Zabezpieczenie w postępowaniu układowym zostało uregulowane w artykułach od 268 do 269 prawa restrukturyzacyjnego. Ustawodawca wymienił enumeratywnie sposoby zabezpieczenia, dlatego wierzyciele nie mogą domagać się innego sposobu ochrony, niż określony w ustawie.
Podstawowym sposobem zabezpieczenia jest ustanowienie przez sąd tymczasowego nadzorcy sądowego do którego stosuje się odpowiednio przepisy o nadzorcy sądowym. Na jego wniosek lub wniosek dłużnika możliwe jest także:
- zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w celu dochodzenia należności objętych z mocy prawa układem;
- uchylenie zajęcia rachunku bankowego – jeżeli jest to niezbędne dla osiągnięcia celów postępowania układowego.
W sytuacji, gdy uchylenie zajęcia rachunku bankowego zostało dokonane na wniosek dłużnika, sąd z urzędu powołuje tymczasowego nadzorcę sądowego. Uchylenie zajęcia rachunku nie oznacza jeszcze, że dłużnik może dowolnie zarządzać zgromadzonymi na nim środkami. Na wydanie wiążącej dyspozycji potrzebuje zgody nadzorcy.
Zarówno wierzyciel prowadzący egzekucję, jak i dłużnik mają prawo do złożenia zażalenia na postanowienie sądu w przedmiocie zawieszenia postępowania egzekucyjnego oraz uchylenia zajęcia rachunku.
Jakie kompetencje ma tymczasowy nadzorca sądowy?
Tymczasowy nadzorca sądowy z chwilą powołania staje się organem postępowania restrukturyzacyjnego. Sąd może go powołać z urzędu lub na wniosek. Warto zaznaczyć, że powołany nadzorca nie przejmuje kontroli nad przedsiębiorstwem dłużnika, nie może też wydać mu wiążących poleceń w tym zakresie.
Ustanowienie tymczasowego nadzorcy sadowego ma również za zadanie wprowadzenie kontroli czynności podejmowanych przez dłużnika w świetle przepisów prawa oraz ustaleń z wierzycielami. Pośrednio ogranicza też swobodę w zarządzaniu majątkiem przez dłużnika.
Z treści art. 39 prawa restrukturyzacyjnego wynika, że po powołaniu nadzorcy dłużnik może dokonywać samodzielnie jedynie czynności zwykłego zarządu. Na dokonanie czynności przekraczającej zwykły zarząd, niezbędna jest zgoda nadzorcy, chyba że ustawa zezwala na wyrażenie zgody przez radę wierzycieli. Zgoda nadzorcy może być wyrażona zarówno uprzednio, jak i następczo do 30 dni po dokonaniu czynności. Jej brak oznacza jednak bezwzględną nieważność ze skutkiem wstecznym.
Zgodnie z art. 31 prawa restrukturyzacyjnego z wykonywanych obowiązków nadzorca sądowy składa sędziemu-komisarzowi sprawozdanie obejmujące miesiąc kalendarzowy. Minimalna treść sprawozdania obejmuje wskazanie:
- czy dłużnik reguluje zobowiązania powstałe po złożeniu wniosku o otwarcie postępowania układowego;
- stanu niezaspokojonych przez dłużnika zobowiązań;
- przedstawionych przez dłużnika wpływów i wydatków oraz wysokości środków pieniężnych zgromadzonych w kasie i na rachunkach bankowych na początku i końcu okresu sprawozdawczego;
- czynności przekraczających zakres czynności zwykłego zarządu, na który nadzorca sądowy wyraził zgodę.
Zabezpieczenia ustanowione w toku postępowania restrukturyzacyjnego nie trwają bezterminowo. Upadają wraz z:
- otwarciem postępowania układowego;
- uprawomocnienia się zarządzenia o zwrocie wniosku restrukturyzacyjnego;
- uprawomocnienia się postanowienia o:
- odrzuceniu wniosku,
- oddaleniu wniosku
- umorzeniu postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku.
Postępowanie zabezpieczające w postępowaniu sanacyjnym
Zabezpieczenie wierzytelności w postępowaniu sanacyjnym reguluje art. 286 prawa upadłościowego. Zgodnie z tym przepisem sąd może zabezpieczyć majątek dłużnika poprzez:
- ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego, którego zadaniem jest monitorowanie samodzielnego zarządu przedsiębiorstwem przez dłużnika;
- ustanowienie tymczasowego zarządcy sądowego, który przejmuje zarząd majątkiem dłużnika.
Jakie kompetencje ma tymczasowy zarządca sądowy?
Tymczasowy zarządca, do którego odpowiednio stosuje się ogólne regulacje dotyczące zarządcy, jest powoływany w sytuacji, kiedy ze stanu faktycznego wynika konieczność zastosowanie surowszego środka zabezpieczającego niż powołanie nadzorcy. Tymczasowy zarządca niezwłocznie obejmuje majątek dłużnika i zarządza nim. Podobnie jak nadzorca jest również zobowiązany do składania sędziemu-komisarzowi sprawozdania ze swoich czynności za każdy miesiąc kalendarzowy, ale oprócz tego musi przygotować też sprawozdanie z czynności oraz sprawozdanie rachunkowe. Sprawozdanie z czynności obejmuje:
- wskazanie i omówienie przygotowywania lub realizacji postępowania restrukturyzacyjnego;
- wskazania, czy zarządca reguluje zobowiązania powstałe po otwarciu postępowania sanacyjnego;
- wskazanie stanu niezaspokojonych przez zarządcę zobowiązań.
Przedmiotem sprawozdania rachunkowego jest:
- wskazanie źródeł i wysokości poszczególnych wpływów i wydatków w okresie sprawozdawczym;
- informacja o stanie wpływów i wydatków;
- określenie stanu przychodów i kosztów.
Do zadań zarządcy należy też sporządzenie stanu inwentarza wraz z oszacowaniem oraz sporządzenie i realizowanie planu restrukturyzacyjnego. W odróżnieniu od nadzorcy, który pozostawia zarząd majątkiem dłużnikowi, zarządca dokonuje czynności w imieniu własnym, ale na rachunek dłużnika stosownie do art. 53 ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego.
Okres trwania zabezpieczenia jest analogiczny jak w przypadku postępowania układowego, zgodnie z art. 287 ust. 2. Ustanowione przez sąd zabezpieczenia upadają z dniem:
- otwarcia postępowania sanacyjnego;
- uprawomocnienia się postanowienia o zwrocie wniosku restrukturyzacyjnego;
- uprawomocnienia się postanowienia o:
- odrzuceniu wniosku;
- oddaleniu wniosku;
- umorzeniu postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku.
Postępowanie restrukturyzacyjne to rozbudowana procedura, która dodatkowo ulega komplikacji, jeżeli dochodzi do wszczęcia incydentalnego postępowania zabezpieczającego. Zarówno dłużnik, jak i wierzyciele, którym zależy sprawnym przebiegu restrukturyzacji powinni rozważyć skorzystanie ze wsparcia kancelarii prawnej z wieloletnim doświadczeniem w obsłudze postępowań insolwencyjnych.
Filip Nowaczyk
Pytania i odpowiedzi
Zgodnie z art. 268 ust. 6 do 9 nadzorczy należy się wynagrodzenie uzależnione od nakładu pracy, zakresu czynności oraz stopnia ich skomplikowania i czasu trwania. Co do zasady powinno ono mieścić się między ¼ a 2-krotnością średniego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.
Rozróżnienie tych dwóch pojęć wymaga dokładnej analizy przypadku, ponieważ wiele zależy od zakresu i skali prowadzonej działalności gospodarczej. Za czynności zwykłego zarządu uznaje się przede wszystkim bieżące administrowanie majątkiem. Czynności przekraczające zwykły zarząd to np. obciążenie składników majątku ograniczonymi prawami rzeczowymi.
Zaufali nam: