AML – przeciwdziałanie praniu pieniędzy (procedura)

Co to jest AML? Czyli definicja „prania brudnych pieniędzy”

Pranie pieniędzy według zasad AML są to wszelkie działania, które mają na celu wprowadzić do legalnego obrotu najczęściej pieniądze albo inne wartości majątkowe, które uzyskano z nielegalnych źródeł, bądź które służą do finansowania nielegalnej działalności.

Jedną z najbardziej powszechnych metod na pranie pieniędzy jest zawyżanie przychodów z legalnej działalności, której dokładne rozmiary najczęściej są trudne do skontrolowania (np. działalność usługowa, działalność gastronomiczna). Będą to też środki majątkowe pochodzące z działalności nierejestrowanej („szara strefa”) i lub wynikające z unikania opodatkowania. Praniem pieniędzy nazywa się także m.in. transferowanie lub używanie tych wartości przez osobę, która od początku wiedziała o nielegalnym ich pochodzeniu.

Kto musi stosować procedury przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy (AML)?

Obowiązek posiadania wewnętrznej procedury AML wynika wprost z art. 50 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. W przepisie czytamy, że: ,,Instytucje obowiązane wprowadzają wewnętrzną procedurę w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zwaną dalej “wewnętrzną procedurą instytucji obowiązanej”.” Wynika z tego, że obowiązkiem tym obarczone będą „Instytucje obowiązane”. Czym zatem są te instytucje?

Ustawa odpowiada na to pytanie w art. 2 ust. 1 przedstawiając katalog zawierający te podmioty i obejmujący najczęściej instytucje o finansowym i ubezpieczeniowym profilu działalności. Wśród nich, zobowiązanych do wdrożenia procedur AML znajdziemy podmioty takie jak:

• banki,
• instytucje kredytowe i ich oddziały,
• spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOKi),
• krajowe instytucje płatnicze,
• małe instytucje płatnicze,
• agentów rozliczeniowych,
• fundusze inwestycyjne,
• alternatywne spółki inwestycyjne,
• firmy inwestycyjne,
• banki powiernicze oraz oddziały zagranicznych firm inwestycyjnych,
• zakłady ubezpieczeń,
• pośredników ubezpieczeniowych,
• podmioty prowadzące działalność kantorową oraz świadczące podmioty świadczące usługi w zakresie wymiany walut wirtualnych,
• instytucje pożyczkowe,
• przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier w karty i gier na automatach,
• operatorów pocztowych.

Lista nie jest jednak ograniczona wyłącznie do instytucji finansowych czy ubezpieczeniowych. Katalog podmiotów zobowiązanych do wdrożenia AML jest szeroki i zawiera też podmioty jak:

• podmioty prowadzące działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych
• pośrednicy nieruchomości;
• notariusze, adwokaci, radcowie prawni, doradcy podatkowi – ale w ograniczonym zakresie,
• podmioty prowadzące działalność z zakresu tzw. offshore and company services, (tj. usługi rejestracji spółek oraz innych jednostek organizacyjnych, usługi pełnienia funkcji członka zarządu (lub podobnej), usługi zapewniania siedziby, adresu prowadzenia działalności, adresu korespondencyjnego (usługi biura wirtualnego), określone usługi powiernictwa);
• przedsiębiorcy w zakresie, w jakim przyjmują lub dokonują płatności za towary w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10 000 euro (w ramach jednej operacji, bądź kilku powiązanych);
• fundacje w zakresie, w jakim przyjmują lub dokonują płatności w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10 000 euro (w ramach jednej operacji, bądź kilku powiązanych);
• stowarzyszenia posiadające osobowość prawną, w zakresie, w jakim przyjmują lub dokonują płatności w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10 000 euro (w ramach jednej operacji, bądź kilku powiązanych).

Nowelizacja ustawy z 2021 roku dotyczy również podmiotów, które poprzednio nie były objęte regulacją AML, np. galerie sztuki.

---

Jak można zaobserwować, lista podmiotów obowiązanych do stosowania i wdrożenia procedury AML jest więc bardzo szeroka.

Szczególną uwagę należy zwrócić jednak na transakcje w gotówce. Pamiętajmy, że jeśli osiągają one 10.000 euro bądź więcej, to już z samego tego faktu wynika konieczność wdrożenia i stosowania AML, gdyż zostaje się włączonym do grona podmiotów obowiązanych. Sprawia to, że teoretycznie zaistnieje jedna taka transakcja gotówkowa powyżej 10.000 euro i możemy się liczyć z nałożeniem sankcji, o ile nie wykażemy, że wywiązaliśmy się z obowiązków ustawowych.

Jak w praktyce stosuje się procedury przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy (AML)?

Procedura AML jest przede wszystkim zindywidualizowanym dokumentem sporządzonym w oparciu o rodzaj przedmiotu działalności, jego rozmiar oraz charakterystykę. Art. 50 ust. 2 ustawy wskazuje co dokładnie ma się w nim znaleźć i będzie to przede wszystkim określenie:

• czynności lub działań podejmowanych w celu ograniczenia ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu i właściwego zarządzania zidentyfikowanym ryzykiem prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu;
• zasad rozpoznawania i oceny ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związanego z danymi stosunkami gospodarczymi lub transakcją okazjonalną, w tym zasad weryfikacji i aktualizacji uprzednio dokonanej oceny ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu;
• środków stosowanych w celu właściwego zarządzania rozpoznanym ryzykiem prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu związanym z danymi stosunkami gospodarczymi lub transakcją okazjonalną;
• zasad stosowania środków bezpieczeństwa finansowego;
• zasad przechowywania dokumentów oraz informacji;
• zasad wykonywania obowiązków obejmujących przekazywanie Generalnemu Inspektorowi informacji o transakcjach oraz zawiadomieniach;
• zasad upowszechniania wśród pracowników instytucji obowiązanej wiedzy z zakresu przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;
• zasad zgłaszania przez pracowników rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń przepisów z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;
• zasad kontroli wewnętrznej lub nadzoru zgodności działalności instytucji obowiązanej z przepisami o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz zasadami postępowania określonymi w wewnętrznej procedurze.’’

Wskazane jest przy tym, że procedura AML powinna mieć indywidualny charakter dla każdego podmiotu ze względu na konieczność uwzględnienia cech podmiotu obowiązanego. Oznacza to, że lepiej nie korzystać z „gotowych” szablonów, bo celem ewentualnej kontroli będzie sprawdzenie, czy procedura realnie spełnia swoją rolę, jest wykonywana i rozsądna do skali i charakteru działalności przedsiębiorcy.

„Gotowe” szablony to zwykle „przepisanie” ustawy w uniwersalnym zakresie, co dodatkowo powoduje, że ani właściciele, ani pracownicy instytucji obowiązanej – po przeczytaniu takiej procedury nie bardzo wiedzą, co w praktyce mają wykonywać – jakimi metodami, jak często. Stąd procedura powinna być praktyczna, najlepiej z przykładami, checklistami czy załącznikami w postaci bieżących formularzy.

Jednak najczęściej pomijanym obowiązkiem przedsiębiorcy obowiązanego do wdrożenia AML jest zdecydowanie obowiązek szkolenia przez pracodawcę jego samego oraz jego pracowników z przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Obowiązek szkoleń dotyczy wszystkich przedsiębiorców obowiązanych i to niezależnie od wielkości i obrotów. Ponadto przeszkolona musi zostać każda osoba, która bierze udział w realizacji obowiązków ustawowych, co oznacza, iż może się okazać, że konieczne będzie przeszkolenie całego przedsiębiorstwa, bo w relację z klientami zaangażowane są osoby z szeroko rozumianej obsługi klienta, a także marketingu, czy usług towarzyszących administracyjnych.

Przykład: jakie obowiązki nakłada na bank ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Obowiązki banku jako instytucji obowiązanej, można podzielić na 5 kategorii:

• identyfikacja i ocena ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu w stosunku do samej instytucji obowiązanej;

• wdrożenie i stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego dopasowanych do skali oraz stopnia złożoności prowadzonej działalności gospodarczej, w tym ocena ryzyka klienta, czy identyfikacja i jego weryfikacja co do tożsamości,

• gromadzenie i przekazywanie do GIIF oraz organów ścigania informacji wskazanych w ustawie AML, w tym o transakcjach tzw. ponadprogowych oraz transakcjach podejrzanych po ich wytypowaniu;

• współdziałanie z GIIF w razie podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu;

• wdrożenie działań organizacyjnych, które mają za zadanie zminimalizować ryzyko, o którym mowa w ustawie.

Ocena ryzyka AML powinny zostać zrealizowane z uwzględnieniem zasad krajowej polityki bezpieczeństwa oraz czynników ryzyka takich, jak np. klienci oraz obszary geograficzne, z których te podmioty pochodzą, ale też rodzaje transakcji, produktów i usług oraz kanały ich oferowania.

Stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w art. 34 ustawy AML powinny uwzględniać poziom rozpoznanego ryzyka. Wśród dostępnych metod ustawa wymienia:

• identyfikację klienta oraz beneficjenta rzeczywistego;

• ocenę stosunków gospodarczych klienta;

• bieżące monitorowanie stosunków gospodarczych klienta.

Stosowanie środków bezpieczeństwa może opierać się np. na ocenie transakcji (często przez zautomatyzowane reguły AML, które sformułuje instytucja obowiązana), badaniu źródła pochodzenia środków lub identyfikacji podmiotu zlecającego lub partycypującego w transakcji.

Współdziałanie z GIIF polega na wdrożeniu przez instytucję obowiązaną działań, które mają zapobiec ryzyku prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. Ustawa AML wymienia m.in. takie sposoby, jak gromadzenie i przekazywanie danych (np. o kliencie lub beneficjencie rzeczywistym), zablokowanie rachunku bankowego lub zamrożenie konkretnych aktywów). Instytucja obowiązana powinna też współdziałać w ramach przeprowadzanych kontroli.

Wreszcie, działania organizacyjne powinny obejmować przede wszystkim:

• stworzenie i aktualizację wewnętrznej procedury AML;

• regularne prowadzenie szkoleń wśród pracowników oraz udokumentowanie tych działań;

• utworzenie kanału do whistleblowingu, czyli anonimowego zgłaszania naruszeń

  w zakresie AML

Kiedy AML jest obowiązkowe? Od jakiej kwoty należy stosować procedury przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy?

Artykuł 35 ustawy AML nakłada obowiązek stosowania środków bezpieczeństwa finansowego w przypadku przeprowadzania transakcji:

• transakcji okazjonalnej o równowartości 15 tysięcy euro lub większej bez względu czy jest to jedna operacja czy kilka powiązanych ze sobą operacji;

• transakcji okazjnalnej, która stanowi transfer środków pieniężnych na kwotę przekraczającą równowartość 1 tysiąc euro;

• transakcji okazjonalnej z wykorzystaniem waluty wirtualnej o równowartości 1 tysiąc euro lub większej.;

• gotówkowych transakcji okazjonalnych o równowartości 10 tysięcy euro lub większej bez względu czy jest to jedna operacja czy kilka powiązanych ze sobą operacji dla wybranych instytucji obowiązanych;

• obstawiania stawek oraz odbioru wygranych o równowartości 2000 euro lub większej bez względu czy jest to jedna operacja czy kilka powiązanych ze sobą operacji;

• nawiązywania stosunków gospodarczych (niezależnie od kwoty);

• podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu (niezależnie od kwoty);

• wątpliwości co do prawdziwości lub kompletności danych identyfikacyjnych klienta (niezależnie od kwoty).

W tym kontekście należy szczególnie stosować pojęcie transakcji powiązanych, aby właściwe sumowanie transakcji pozwoliło na wypełnianie obowiązków AML

Kiedy zgłoszenie podejrzanej transakcji do GIIF jest obowiązkowe?

Przede wszystkim art. 86 ust. 1 ustawy AML nakłada na instytucje obowiązane konieczność zgłoszenia do GIIF każde transakcji, względem której podmiot nabierze podejrzeń, że sama transakcja lub objęte nią wartości majątkowe mogą mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu. Zawiadomienia dokonuje się za pomocą komunikacji elektronicznej.

Za transakcję podejrzaną można uznać np. operację, która cechuje się niejednoznacznymi okolicznościami, udziałem podmiotów z państw wysokiego ryzyka lub jest sprzeczna ze zdroworozsądkową oceną biznesu.

Artykuł 72 ustawy AML nakazuje wybranym instytucjom obowiązanym (przede wszystkim instytucjom płatniczym) raportować również tzw. transakcje ponadprogowe, czyli transfer środków pieniężnych na kwotę przekraczającą równowartość 15 tysięcy euro.

Skutki niewdrożenia procedur AML (przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu)

Zgodnie z przepisami jeżeli instytucja obowiązana nie dopełnia obowiązku posiadania wewnętrznej procedury AML w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy albo jest ona wadliwa pod kątem spełniania wymogów ustawowych to naraża się na nałożenie całego katalogu różnych kar administracyjnych. Będą to na przykład:

• nakaz zaprzestania podejmowania przez instytucję obowiązaną określonych czynności,
• cofnięcie koncesji lub zezwolenia albo wykreślenie z rejestru działalności regulowanej,
• zakaz pełnienia obowiązków na stanowisku kierowniczym przez osobę odpowiedzialną za naruszenie przez instytucję obowiązaną przepisów ustawy, przez okres nie dłuższy niż rok,
• kara pieniężna wysokości dwukrotności kwoty osiągniętej korzyści lub unikniętej straty a jeśli nie jest możliwe ustalenie – do kwoty 1.000.000 EUR. Może ona być jednak jeszcze wyższa i wynosić w przypadku niektórych podmiotów nawet do 5.000.000 EUR albo do wysokości 10% obrotu wykazanego w ostatnim zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.

Wysokość kary co do zasady oparta będzie między innymi o wagę naruszenia, czas trwania, zakres odpowiedzialności podmiotu, jego możliwości finansowe i w końcu o skalę korzyści lub unikniętych strat, strat innych osób oraz czy wystąpiło uprzednie naruszenie innych przepisów.

SZKOLENIE Z ZAKRESU OBOWIĄZKÓW AML (PROCEDUR PRZECIWDZIAŁANIA PRANIA BRUDNYCH PIENIĘDZY)

Zgodnie z art. 52 Ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu instytucje obowiązane są zobligowane zapewnić osobom wykonującym obowiązki związane z przeciwdziałaniem praniu brudnych pieniędzy oraz przeciwdziałaniem finansowaniu terroryzmu, stosowne szkolenia AML dotyczących realizacji tych obowiązków. Co ważne, po nowelizacji ustawy, szkolenia AML muszą również uwzględniać zagadnienia związane z ochroną danych osobowych.

Szkolenie AML ma na celu przygotowanie pracowników i inne osoby realizujące obowiązki związane z przeciwdziałaniem praniu brudnych pieniędzy do właściwego wykonywania tychże obowiązków. Personel w trakcie takiego szkolenia powinien zostać poinstruowany, jak w praktyce rozpoznawać transakcje podejrzane czy podmioty powiązane oraz jak postępować w razie wystąpienia  sytuacji podejrzanych. Podczas szkolenia AML personel instytucji obowiązanej zapozna się z podstawowymi definicjami związanymi z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniem terroryzmu oraz dowie się jak wykonywać ustawowe obowiązki.

CYKLICZNE AUDYTY ORAZ UDZIAŁ W DZIAŁANIACH KONTROLNYCH

Na życzenie klienta przeprowadzamy cykliczny audyt przedsiębiorstwa z uwzględnieniem procedur przewidzianych ustawą o AML. Identyfikujemy ryzyka i procesy wymagające dopracowania oraz proponujemy adekwatne rozwiązania uwzględniające specyfikę i możliwości finansowe danej firmy.

W razie potrzeby wspieramy naszych klientów w toku postępowania kontrolnego prowadzonego przez osoby upoważnione przez GIIF:

• analizujemy zakres upoważnień, treść protokołów;
• nadzorujemy zgodność przebiegu kontroli z przepisami prawa;
• przygotowujemy dodatkowe wyjaśnienia i dokumentację w toku kontroli;
• składamy umotywowane zastrzeżenia do protokołu kontroli;
• pomagamy wdrożyć zalecenia pokontrolne.

Wsparcie naszej kancelarii jako AML Oficera to dla instytucji obowiązanych gwarancja bezpieczeństwa i możliwość korzystania z usług praktyków z wieloletnim doświadczeniem. Wszystkie zainteresowane podmioty zapraszamy do kontaktu. Niezwłocznie prześlemy ofertę w zakresie bieżącej obsługi AML

Może Ciebie również zainteresować:

WSPARCIE KANCELARII W OBSŁUDZE INSTYTUCJI ZOBOWIĄZANYCH AML

Nasza Kancelaria świadczy kompleksowe usługi wsparcia z sektora AML dla wszystkich instytucji obowiązanych w ramach outsourcingu, działając jako AML Officer.

Naszym klientom gwarantujemy wsparcie praktyków z wieloletnim doświadczeniem, doskonałą znajomość orzecznictwa, bieżących wytycznych GIIF oraz praktyki organów.

Masz pytania dotyczące Twojej sytuacji? Skontaktuj się z nami ➡️ kancelaria@rpms.pl

PROWADZENIE BIEŻĄCEJ DOKUMENTACJI INSTYTUCJI OBOWIĄZANEJ AML

W toku działalności instytucje obowiązane są zobligowane do gromadzenia przez okres 5 lat od jej sporządzenia dokumentacji dotyczącej m.in.:

• klientów;
• realizowanych transakcji
• oświadczeń klientów w zakresie PEP
• stosowanych środków bezpieczeństwa finansowego;
• wyników bieżących analiz przeprowadzonych transakcji;
• identyfikacji elektronicznej klienta lub beneficjenta rzeczywistego;
• dowodów potwierdzające przeprowadzenie transakcji oraz ewidencji transakcji.

Wszystkie te dokumenty mogą być analizowane w toku kontroli prawidłowości wykonywania obowiązków z zakresu AML, dlatego ich staranne prowadzenie jest niezwykle istotne dla zabezpieczenia interesów instytucji obowiązanej.

ANALIZA RYZYKA KLIENTÓW I OCENY TRANSKACJI

Zgodnie z art. 27 ustawy o AML instytucje obowiązane są zobligowane do identyfikacji i oceny ryzyka odnoszących się do ich działalności związanych z czynnikami dotyczącymi:

• klientów;
• państw i obszarów geograficznych;
• produktów, usług, transakcji lub kanałów ich dostaw.

Działania powinny być wdrożone z uwzględnieniem charakteru i wielkości instytucji obowiązanej co oznacza, że w każdym przypadku należy projektować je indywidualnie. Naszym klientom oferujemy:

• kompleksową ocenę ryzyka;
• sporządzenie wewnętrznej procedury oceny ryzyka oraz jej regularną aktualizację.

DORADZTWO PRZY WERYFIKACJI KLIENTÓW (KYC)

Zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 1 ustawy o AML instytucje obowiązane są zobowiązane do weryfikacji tożsamości:

• klienta;
• osoby działającej w imieniu klienta;
• beneficjenta rzeczywistego.

Weryfikacja tożsamości odbywa się na podstawie weryfikacji dokumentów tożsamości osoby fizycznej albo wyciągu z rejestru osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej. Obowiązujące przepisy nakazują również dokumentowanie wszelkich trudności w identyfikacji beneficjenta rzeczywistego .

Jest bardzo ważne, aby weryfikacji dokonać przed nawiązaniem stosunków gospodarczych lub przeprowadzeniem transakcji okazjonalnej. Jedynie w wyjątkowych okolicznościach dopuszcza się weryfikację podczas nawiązywania stosunków gospodarczych. Naszym klientom oferujemy:

• bieżące wsparcie podczas weryfikacji tożsamości podmiotów wymienionych w ustawie;
• dokumentowanie trudności, które pojawią się w toku identyfikacji;
• dopasowanie wewnętrznej procedury weryfikacji tożsamości do specyfikacji prowadzonej działalności gospodarczej tak, aby zapewnić ciągłość prowadzonego biznesu.

WSPARCIE PRZY PROJEKTOWANIU DZIAŁALNOŚCI Z UWZGLĘDNIENIEM PROCEDUR AML

Rejestracja działalności gospodarczej, której profil determinuje przyznanie statusu instytucji obowiązanej, wiąże się z obowiązkiem wdrożenia wielu rozwiązań, które muszą sprawnie funkcjonować już od pierwszego dnia. Kancelaria świadczy kompleksowe usługi na rzecz przedsiębiorców wchodzących na rynek w zakresie dopasowania aspektów ich biznesu do surowych wymagań ustawy o AML, w tym:

• przygotowanie odpowiednich klauzul zarówno na stronie internetowej, jak i w dokumentacji;
• przygotowanie gotowych oświadczeń do pobrania (m.in. o statusie PEP);
• ocena systemów IT stosowanych przez przedsiębiorcę pod kątem ich zgodności z przepisami o AML, w tym oceną ryzyka
• formułowanie reguł AML celem automatyzacji wypełniania obowiązków AML.

MONITORING W ZAKRESIE ZMIENIAJĄCYCH SIE PRZEPISÓW I REKOMENDACJI ORGANÓW AML

Na bieżąco monitorujemy zmiany w przepisach, komunikaty GIIF i niezwłocznie pomagamy je zaimplementować w bieżącej działalności przedsiębiorcy. Dzięki temu firma ma czas, aby wdrożyć nowe procedury i zawsze funkcjonuje zgodnie z prawem. Dla przedsiębiorcy oznacza to:

• możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez zakłóceń;
• minimalizację ryzyka prawnego i biznesowego;
• sprawny przebieg kontroli organów AML;
• w pełni transparentne działanie.

W ramach usług nasza kancelaria realizuje corporate compliance.

SPORZĄDZANIE RAPORTÓW ZARZĄDCZYCH DOTYCZĄCYCH PROCEDUR AML

Pomagamy instytucjom obowiązanym w sporządzaniu raportów zarządczych oraz interpretujemy zagregowane dane. Dzięki temu osoby zarządzające podmiotem otrzymują przejrzyste wytyczne oraz sprawozdanie w zakresie zakresu zrealizowanych celów, oraz kolejnych etapów strategii wdrażania procedur AML. Dostając gotowe raporty zarządcze wraz z ich interpretacją firma:

• otrzymuje szybki dostęp do najważniejszych danych z zakresu AML;
• efektywniej wdraża nowe rozwiązania;
• redukuje koszty prowadzenia biznesu poprzez podejmowanie trafnych decyzji;
• opiera decyzje biznesowe na konkretnych KPI i zamierzeniach prawno-finansowych;
• usprawnia system kontroli wewnętrznej.

Usługi Kancelarii obejmują wsparcie prawników, ale także specjalistów od IT, controllingu, księgowości i podatków.

FAQ

Może Ciebie również zainteresować:

Zaufali nam