Czym jest procedura Travel Rule?

Zasada Travel Rule to międzynarodowy standard opracowany przez FATF dla podmiotów rynku finansowego, który ma na celu zminimalizowanie ryzyka związanego z AML. Zgodnie z tą zasadą podstawowe informacje o nadawcach i odbiorcach transakcji muszą „podróżować” wraz z daną kwotą. Innymi słowy, instytucja finansowa, która wykonuje przelew, ma obowiązek załączyć do niego zestaw informacji, a instytucja, która przelew przyjmuje, weryfikuje, czy ten komplet danych otrzymała.
Zasada Travel Rule od dawna funkcjonuje w tradycyjnych przelewach międzybankowych. Na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2023/1113 w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i niektórych kryptoaktywów oraz zmiany dyrektywy (UE) 2015/849 została rozszerzona także na podmioty działające w obszarze kryptowalut.
Dzięki stosowaniu Travel Rule możliwe staje się wyśledzenie stron partycypujących w transakcji finansowej, która przestaje być anonimowa.
Kto musi stosować Travel Rule?
Obecnie zasadę Travel Rule muszą stosować praktycznie wszystkie instytucje finansowe. Dotyczy ona:
-
dostawców usług płatniczych (Małe Instytucje Płatnicze, Krajowe Instytucje Płatnicze),
-
pośredniczących dostawców usług płatniczych,
-
pośredniczących CASP,
-
podmioty VASP.
W praktyce Travel Rule powinny wdrożyć takie podmioty, jak kantory kryptowalut, giełdy kryptowalut, czy platformy transakcyjne, jeżeli przynajmniej jeden z dostawców usług płatniczych lub dostawców usług w zakresie kryptoaktywów biorących udział w danym transferze środków pieniężnych lub transferze kryptoaktywów ma siedzibę w Unii Europejskiej. Dla obowiązywania nowych wytycznych nie ma znacznie, w jakiej walucie środki pieniężne są wysyłane lub otrzymywane.
Zasadę Travel Rule stosuje się do pojedynczych transferów środków pieniężnych na kwotę przekraczającą 1 000 EUR, chyba że (stosownie do motywu 29 rozporządzenia):
-
dany transfer wydaje się powiązany z innymi transferami środków pieniężnych, które łącznie opiewałyby na kwotę przekraczającą 1 000 EUR,
-
dane środki pieniężne otrzymano lub wypłacono w gotówce lub w postaci anonimowego pieniądza elektronicznego,
-
istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać pranie pieniędzy lub finansowanie terroryzmu.
Kiedy nie stosuje się Travel Rule?
Zasada Travel Rule dotyczy obrotu bezgotówkowego. Oznacza to, że nie stosuje się jej do transakcji obejmujących pieniądz fizyczny (zgodnie z art. 3 a-m oraz o dyrektywy 2015/2366). Nie ma ono zastosowania także do płatności kartą płatniczą lub innym instrumentem płatniczym, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki (chyba że transakcja jest realizowana między konsumentami):
-
dana karta, dany instrument lub dane urządzenie są wykorzystywane wyłącznie do dokonania zapłaty za towary lub usługi,
-
numer tej karty, tego instrumentu lub urządzenia towarzyszy wszystkim transferom będącym następstwem danej transakcji.
Unijne rozporządzenie 2023/1113 wyłącza także Travel Rule, jeżeli:
-
transfer środków pieniężnych wiąże się z wypłatą przez płatnika gotówki ze swojego rachunku płatniczego,
-
operacja stanowi transfer środków pieniężnych na rzecz organów publicznych jako płatność z tytułu podatków, grzywien lub innych należności w państwie członkowskim,
-
zarówno płatnik, jak i odbiorca są dostawcami usług płatniczych działającymi na własny rachunek,
-
transfer środków pieniężnych jest dokonywany za pomocą wymiany cyfrowych obrazów czeków, w tym czeków przekształconych w formę elektroniczną,
-
zarówno inicjator, jak i beneficjent są dostawcami usług w zakresie kryptoaktywów działającymi na własny rachunek,
-
transfer stanowi transfer kryptoaktywów między osobami dokonywany bez udziału dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów.
Kto musi stosować Travel Rule?

Obecnie zasadę Travel Rule muszą stosować praktycznie wszystkie instytucje finansowe. Dotyczy ona:
-
dostawców usług płatniczych (Małe Instytucje Płatnicze, Krajowe Instytucje Płatnicze),
-
pośredniczących dostawców usług płatniczych,
-
dostawców usług w zakresie kryptoaktywów (CASP),
-
pośredniczących CASP,
-
podmioty VASP.
W praktyce Travel Rule powinny wdrożyć takie podmioty, jak kantory kryptowalut, giełdy kryptowalut, czy platformy transakcyjne, jeżeli przynajmniej jeden z dostawców usług płatniczych lub dostawców usług w zakresie kryptoaktywów biorących udział w danym transferze środków pieniężnych lub transferze kryptoaktywów ma siedzibę w Unii Europejskiej. Dla obowiązywania nowych wytycznych nie ma znacznie, w jakiej walucie środki pieniężne są wysyłane lub otrzymywane.
Zasadę Travel Rule stosuje się do pojedynczych transferów środków pieniężnych na kwotę przekraczającą 1 000 EUR, chyba że (stosownie do motywu 29 rozporządzenia):
-
dany transfer wydaje się powiązany z innymi transferami środków pieniężnych, które łącznie opiewałyby na kwotę przekraczającą 1 000 EUR,
-
dane środki pieniężne otrzymano lub wypłacono w gotówce lub w postaci anonimowego pieniądza elektronicznego,
-
istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać pranie pieniędzy lub finansowanie terroryzmu.
Kiedy nie stosuje się Travel Rule?
Zasada Travel Rule dotyczy obrotu bezgotówkowego. Oznacza to, że nie stosuje się jej do transakcji obejmujących pieniądz fizyczny (zgodnie z art. 3 a-m oraz o dyrektywy 2015/2366). Nie ma ono zastosowania także do płatności kartą płatniczą lub innym instrumentem płatniczym, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki (chyba że transakcja jest realizowana między konsumentami):
-
dana karta, dany instrument lub dane urządzenie są wykorzystywane wyłącznie do dokonania zapłaty za towary lub usługi,
-
numer tej karty, tego instrumentu lub urządzenia towarzyszy wszystkim transferom będącym następstwem danej transakcji.
Unijne rozporządzenie 2023/1113 wyłącza także Travel Rule, jeżeli:
-
transfer środków pieniężnych wiąże się z wypłatą przez płatnika gotówki ze swojego rachunku płatniczego,
-
operacja stanowi transfer środków pieniężnych na rzecz organów publicznych jako płatność z tytułu podatków, grzywien lub innych należności w państwie członkowskim,
-
zarówno płatnik, jak i odbiorca są dostawcami usług płatniczych działającymi na własny rachunek,
-
transfer środków pieniężnych jest dokonywany za pomocą wymiany cyfrowych obrazów czeków, w tym czeków przekształconych w formę elektroniczną,
-
zarówno inicjator, jak i beneficjent są dostawcami usług w zakresie kryptoaktywów działającymi na własny rachunek,
-
transfer stanowi transfer kryptoaktywów między osobami dokonywany bez udziału dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów.
Jakie informacje należy zbierać w ramach Travel Rule?
Zasada Travel Rule wymaga, aby dostawca usług płatniczych przekazywał następujące informacje:
-
imię i nazwisko lub nazwę płatnika i odbiorcy,
-
numer rachunku płatniczego płatnika i odbiorcy,
-
adres płatnika, w tym nazwa państwa, numer urzędowego dokumentu osobistego oraz numer identyfikacyjny klienta lub, alternatywnie, data i miejsce urodzenia płatnika,
-
aktualny LEI (ang. Legal Entity Identifier) płatnika i odbiorcy – alternatywnie dowolny dostępny równoważny oficjalny identyfikator.
Jeśli chodzi o transfery kryptowalutowe, zgodnie z art. 14 rozporządzenia wymagany zakres informacji prezentuje się następująco:
-
imię i nazwisko inicjatora/beneficjenta,
-
adres rozproszonego rejestru inicjatora i beneficjenta, w przypadkach gdy transfer kryptoaktywów jest rejestrowany w sieci wykorzystującej DLT lub podobną technologię, oraz numer rachunku kryptoaktywów inicjatora i beneficjenta, jeżeli taki rachunek istnieje i jest wykorzystywany do obsługi transakcji,
-
numer rachunku kryptoaktywów inicjatora i beneficjenta, jeśli transakcja nie jest rejestrowana przez DLT,
-
informacje o transakcji, czyli podstawowe dane operacji obejmujące kwotę, walutę i rodzaj kryptoaktywa (np. BTC),
-
aktualny LEI lub inny oficjalny identyfikator.
Zgodnie z motywem 41 rozporządzenia 2023/1113, w odniesieniu do transferów zbiorczych kryptoaktywów przekazywanie informacji na temat inicjatora i beneficjenta w sposób zbiorczy powinno być akceptowane, o ile to przekazanie następuje niezwłocznie i w bezpieczny sposób. Jeżeli podmiot odbierający transakcji nie otrzymał kompletu informacji, ma prawo wstrzymać transakcję do czasu wyjaśnienia niezgodności lub braku. Firmy działające w branży kryptowalut mają obowiązek dostosować swoje API do nowych wytycznych do 31 lipca 2025 r.
Wytyczne EBA w zakresie Travel Rule

Od dnia 30 grudnia 2024 r. obowiązują wytyczne European Banking Authority w zakresie stosowania Travel Rule w kontekście rozporządzenia 2023/1113.
Przede wszystkim podmioty objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia mają obowiązek opracowania polityk i procedur, które zapewnią zgodność z Travel Rule. Sprawność wewnętrznych mechanizmów powinna być testowana, na przykład przez analizę próby losowej spośród wszystkich zrealizowanych transferów. Systemy wykorzystywane w tym celu gwarantują integralność danych bez ryzyka ich pominięcia.
Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów mogą zastosować mniej rygorystyczne wymagania techniczne pod warunkiem, że posługują się dodatkowymi rozwiązaniami technicznymi lub rozwiązaniami naprawczymi w celu zapewnienia pełnej zgodności wytycznymi EBA.
Informacje mają zostać przekazane niezwłocznie i w bezpieczny sposób, nie później niż w momencie rozpoczęcia transakcji w łańcuchu bloków. W tym celu można wykorzystać np.:
-
bezpośrednią komunikację między dostawcami usług w zakresie kryptoaktywów,
-
interfejs programowania aplikacji (API),
-
rozwiązania kodowe funkcjonujące ponad łańcuchem bloków,
-
rozwiązania zewnętrzne dedykowane temu celowi (pod warunkiem że zapewniają bezpieczny i kompletny transfer danych).
Wewnętrzne procedury mają określać, w jaki sposób ustalone zostanie, które transfery będą monitorowane w trakcie lub po dokonaniu transferu ze wskazaniem czynników, które mają wpływ na częstotliwość lub automatyzm kontroli. Czynniki ryzyka powinny być określone na podstawie krajowej oceny ryzyka oraz lokalnej oceny ryzyka, zaprojektowanej na potrzeby danej organizacji w ramach procedur AML. W szczególności należy uwzględnić takie przesłanki, jak:
-
transfery na kwoty ponadprogowe,
-
siedziba partycypanta transakcji w kraju o wysokim ryzyku terroryzmu,
-
transfery z podmiotami mającymi siedzibę w państwie trzecim, które nie posiada systemów zezwoleń lub nie reguluje działalności usług płatniczych lub kryptowalut,
-
transfery z adresami niehostowanymi,
-
stosowanie technik w celu ustrukturyzowania warstw transakcji, które utrudniają śledzenie kryptoaktywów poprzez ukrywanie ścieżki wskazującej na inicjatora, jak usługi miksowania, anonimizatory protokołu internetowego (IP) i ukryte adresy.
Jak oceniać przydatność systemu IT pod kątem Travel Rule?
Wybierając system do przekazywania komunikatów o transferach środków oraz płatności i rozrachunku, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów muszą kierować się odpowiednią oceną ryzyka. Taka ocena powinna uwzględniać:
-
zdolności systemu do komunikowania się z innymi wewnętrznymi systemami podstawowymi oraz z systemami przesyłania komunikatów lub systemami płatności i rozrachunku kontrahenta,
-
zdolności odbiorczej protokołu,
-
możliwość wykrycia przez system transferu z brakującymi lub niekompletnymi informacjami,
-
rozwiązań technicznych zapewniających integralność, bezpieczeństwo i wiarygodność danych.
Jeżeli transfery środków są dokonywane z co najmniej dwoma pośredniczącymi dostawcami usług płatniczych lub z dostawcami usług płatniczych na zasadzie transgranicznej, należy opisać w wewnętrznych politykach i procedurach, w jaki sposób przekazywane są dane dotyczące płatnika i odbiorcy.
Transakcje z portfela niehostowanego a bezpieczeństwo AML
EBA zwraca szczególną uwagę na transakcje realizowane z wykorzystaniem portfela niehostowanego, czyli takiego, który nie jest powiązany z dostawcą usług w zakresie kryptoaktywów albo podmiotem niemającym siedziby w Unii i świadczącym usługi podobne do usług dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów.
W takiej sytuacji VASP/CASP powinien dołożyć wszelkich starań, aby ustalić, kto jest drugą stroną transakcji. Można osiągnąć ten cel poprzez:
-
narzędzia do analityki bloków,
-
korzystanie z zewnętrznych dostawców danych,
-
sięganie po identyfikatory używane przez systemy przesyłania komunikatów,
-
uzyskanie informacji bezpośrednio od klienta.
Co istotne informacje dotyczące transakcji niehostowanej należy zebrać przed jej rozpoczęciem. Dodatkowe środki ostrożności należy stosować, jeśli kwota transferu wynosi lub przekracza 1000 euro.
Weryfikacja portfeli niehostowanych może odbywać się m.in. poprzez nadzór w rozumieniu przepisów AML, podpisywanie komunikatów kluczem powiązanym z adresem lub przesyłanie wcześniej ustalonej kwoty z adresu niehostowanego (na podobieństwo przelewów weryfikacyjnych na przysłowiową złotówkę przy zakładaniu konta bankowego)
CASP mogą uwzględnić tzw. whitelisting, czyli pomijanie każdorazowej weryfikacji, jeśli nie ma wątpliwości, że dany adres jest powiązany z użytkownikiem uznanym za niepowodującego ryzyka.
Stanowisko FATF w zakresie Travel Rule
W zakresie Travel Rule obowiązuje Rekomendacja 15 FATF. Międzynarodowa organizacja kładzie nacisk na konieczność opracowania krajowych standardów pozwalających na bezpieczne wdrożenie ram regulacyjnych dla podmiotów świadczących usługi z zakresu kryptowalut. Oznacza to konieczność opracowania aktów prawnych pozwalających na licencjonowanie CASP oraz pełne stosowanie Travel Rule z uwzględnieniem monitorowania ryzyka w zakresie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.
Warto zwrócić uwagę na wytyczne FATF, która sygnalizuje typowe błędy w zakresie implementacji Travel Rule, które powodują, że nie spełnia ona swoje funkcji:
-
niskiej jakości dane powodujące, że screening staje się nieefektywny,
-
opóźniona transmisja danych dotyczących transakcji,
-
zaniedbanie polegające na tym, że Travel Rule obowiązuje wyłącznie dla niektórych kryptoaktywów,
-
całkowite zaniedbanie stosowania Travel Rule.
Dodatkowo pojawia się problem określany jako Sunrise Issue, kiedy jedne jurysdykcje wymagają od VASP-ów stosowania Travel Rule, ale inne już nie. W praktyce wprowadza to niemały chaos w wymianie informacji. Rozwiązaniem tego problemu byłby counterparty VASP due diligence, czyli ocena, czy druga strona transakcji stosuje Travel Rule. Jeśli odpowiedź jest pozytywna, transakcja może zostać wykonana. Jeśli zaś jest negatywna, transakcja jest dopuszczalna pod warunkiem, że VASP „po drugiej stronie” wdroży odpowiednie środki bezpieczeństwa ograniczające ryzyko.
Jak VASP powinny wybierać narzędzia zapewniające compliance z Travel Rule?
Aby zapewnić ujednolicony poziom bezpieczeństwa w zakresie obrotu kryptowalutami, zaleca się wdrożenie narzędzi do monitorowania compliance. FATF zwraca uwagę na wybrane aspekty techniczne, które warto wziąć pod uwagę, wybierając dostawcę oprogramowania:
-
narzędzie obsługuje wszystkie typy kryptoaktywów, jakimi posługuje się CASP,
-
platforma jest zgodna z międzynarodowym standardem komunikacji finansowej ISO 20022,
-
narzędzie zbiera informacje wymagane zgodnie z Travel Rule dla każdej transakcji bez wyjątków przed lub równocześnie z rozpoczęciem transakcji,
-
narzędzie umożliwia automatyczne wyłączenie Travel Rule, jeżeli system nie otrzymał stosownych informacji od drugiej strony transakcji,
-
komunikacja między podmiotami stosującymi Travel Rule przebiega w bezpieczny sposób.
Stanowisko GIIF w zakresie Travel Rule

Polski organ nadzoru nad AML/CFT w komunikacie nr 87 podkreślił konieczność dostosowania bieżącej działalności VASP-ów do nowego rozporządzenia oraz Travel Rule. Oznacza to konieczność wdrożenia rozwiązań technicznych i organizacyjnych zapewniających odpowiedni poziom zgodności i bezpieczeństwa.
Projektując biznes wykorzystujący kryptowaluty, trzeba więc pamiętać, aby nie bazować jedynie na krajowych i unijnych przepisach, ale również wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego. Obecnie decydujące znaczenie mają komplety wytycznych oznaczone jako EBA/GL/2024/11, EBA/GL/2021/02 oraz EBA/GL/2024/01.
Travel Rule a zgodność z AML – jak VASP powinny radzić sobie z ryzykiem prania pieniędzy?
Travel Rule to nie tylko wymiana informacji. Nowe przepisy w wymiernym stopniu wpływają na procedury AML, do których stosowania zobligowane są wszystkie instytucje rynku finansowego. W szczególności należy zadbać o opracowanie nowej oceny ryzyka z uwzględnieniem czynników charakterystycznych dla kryptowalut i zrewidować zasady stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego.
Konieczne staje się szkolenie pracowników w zakresie niebezpieczeństw, jakie pociąga za sobą technologia DLT oraz zaprojektowanie narzędzi IT spełniających wymagania międzynarodowych instytucji.
Zwiększona transparentność transakcji wykorzystujących portfele kryptowalut pozwoli zminimalizować ryzyko naruszenia przepisów dotyczących prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, a także uniknąć zarzutu, że instytucja obowiązana nie dochowała w tym zakresie staranności. Nowe wytyczne EBA starają się nadążyć za rozporządzeniem MiCA i działalnością CASP-ów.
Bezpieczeństwo i compliance transakcji kryptowalutowych – jak możemy Ci pomóc?
Wdrożenie Travel Rule wymaga szeroko zakrojonych działań organizacyjnych, prawnych i technologicznych. Warto skorzystać z pomocy profesjonalistów z Kancelarii Prawnej RPMS, którzy zapewnią kompleksową pomoc. Co możemy dla Ciebie zrobić?
-
implementujemy Travel Rule poprzez opracowanie wewnętrznych procedur i polityk,
-
przeprowadzamy audyty compliance dostawców narzędzi AML i Travel Rule,
-
monitorujemy zgodność działalności z wytycznymi GIIF, EBA oraz FATF,
-
projektujemy umowy o tworzenie narzędzi IT i outsourcing funkcji CASP,
-
opracowujemy dokumentację AML wymaganą dla instytucji obowiązanych wymaganą dla instytucji obowiązanych.
Pytania i odpowiedzi
W takiej sytuacji VASP (CASP) musi zebrać informacje o nadawcy i odbiorcy transakcji, nawet jeśli będzie to ta sama osoba.
Zgodnie z wytycznymi EBA za równoważne uważa się jedynie te oznaczenia, które: są pojedynczym kodem identyfikacyjnym unikalnym dla danego podmiotu prawnego, są publikowane w rejestrach publicznych, są nadawane po zarejestrowaniu podmiotu przez organ publiczny w jurysdykcji, w której ten podmiot prawny ma siedzibę, umożliwiają identyfikację elementów imienia i nazwiska/nazwy i adresu oraz którym towarzyszy opis typu identyfikatora używanego w systemie przesyłania komunikatów.
W takiej sytuacji podmiot powinien zwrócić się do poprzedniego dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów lub pośredniczącego dostawcy w łańcuchu transferu o dostarczenie brakujących informacji.
Dostawca usług płatniczych lub VASP/CASP powinny w takiej sytuacji wystosować ostrzeżenie. Jeśli okaże się ono nieskuteczne, należy wdrożyć monitorowanie wszystkich transakcji danego nadawcy. W ostateczności konieczne może okazać się rozwiązanie stosunku gospodarczego oraz zawiadomienie właściwego organu, którym w Polsce jest Generalny Inspektor Informacji Finansowej.
Jeżeli transfer ma wymiar wyłącznie prywatny i odbywa się między osobami, zasada Travel Rule nie znajduje zastosowania.
Zaufali nam





























