Nowy kierunek zmian legislacyjnych. Co obejmuje pakiet DLT?
Rozporządzenie dotyczące kryptowalut (ang. Regulation on Markets in Crypto-Assets, MiCA) to jedynie część szerokiego zamierzenia legislacyjnego. Inne obszary pakietu regulacji obejmują również projekty:
-
rozporządzenia w sprawie systemu pilotażowego na potrzeby infrastruktur rynkowych w oparciu o technologię rozproszonego rejestru;
-
rozporządzenia w sprawie operacyjnej odporności cyfrowej;
-
rozporządzenia w sprawie wyjaśniania lub zmiany niektórych powiązanych przepisów w zakresie unijnych usług finansowych.
Łącznie te cztery akty prawne mają stworzyć ramy prawne zapewniające możliwość sprawnego świadczenia usług przez przedsiębiorców oraz bezpieczeństwo konsumentom korzystającym z ich oferty.
Jakie regulacje wprowadza rozporządzenie MiCA?
Treść rozporządzenia MiCA zawiera definicję kryptoaktywów. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia są to cyfrowe przedstawienia wartości lub praw, które można przenosić w formie elektronicznej z wykorzystaniem technologii rozproszonego rejestru lub podobnej technologii. Przykładowe krytowaluty to np. Bitcoin (BTC), Ethereum (ETH) i Ripple (XRP).
Unijny ustawodawca wyróżnił trzy grupy kryptoaktywów:
-
kryptoaktywa, które zapewniają dostęp do towaru lub usługi dostępne w technologii rozproszonego rejestru i akceptowane wyłącznie przez emitenta tokenów, tzw. tokeny użytkowe (ang. Other crypto assets);
-
tokeny powiązane z określonymi aktywami (ang. Asset-reference tokens), np. z walutą, środkiem płatniczym, innymi kryptoaktywami lub połączeniem takich aktywów;
-
kryptoaktywa służące jako środek płatniczy, które są powiązane wyłącznie z jedną walutą, tzw. tokeny będące e-pieniądzem (ang. E-money tokens).
Tokeny powiązane z aktywami z założenia mają pozwolić na zabezpieczenie kapitału na przyszłość. Poprzez powiązanie z aktywami o określonej wartości utrzymują stabilną wartość. Z kolei tokeny będące e-pieniądzem stanowią surogat klasycznego pieniądza. Pozostałe kryptoaktywa (other cypto assets) mogą służyć np. do zagwarantowania dostępu do określonych funkcji platformy internetowej.
Zakres przedmiotowy rozporządzenia
Rozporządzenia MiCA ma zastosowanie do podmiotów uczestniczących w emisji kryptowalut lub świadczących usługi w tym przedmiocie na terenie Unii. Nie dotyczy ono jednak m.in.:
-
instrumentów finansowych i pieniędzy elektronicznych (za wyjątkiem tokenów objętych rozporządzeniem);
-
depozytów i lokat strukturyzowanych;
-
sekurytyzacji.
Akt prawny obejmuje wszystkie podmioty działające w sektorze kryptowalut poza wyłączeniami, o których mowa w art. 2 ust. 3 rozporządzenia, np. EBC i krajowych banków centralnych, zakładów ubezpieczeń, reasekuracji i retrocesji, likwidatorów oraz administratorów przedsiębiorstw działających w ramach postępowania upadłościowego.
Rozporządzenie nie dotyczy również podmiotów, które świadczą usługi w zakresie kryptowalut wyłącznie na rzecz swoich jednostek zależnych, jednostek dominujących lub innych jednostek zależnych względem jednostek dominujących (np. spółki w obrębie jednej grupy kapitałowej).
Rozporządzenie obejmuje przede wszystkim emitentów kryptowalut oraz podmioty świadczące inne usługi w tym przedmiocie, t.j.:
-
przechowywania kryptoaktywów i zarządzania nimi w imieniu osób trzecich;
-
prowadzenia platform obrotu kryptowalutami (np. Binance, Kraken);
-
wymiany kryptowaluty na walutę fiat (tzw. pieniądz fiducjarny) będącą prawnym środkiem płatniczym albo na inne kryptoaktywa;
-
wykonywania zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu osób trzecich;
-
subemisji kryptoaktywów;
-
przyjmowania i przekazywania zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu osób trzecich;
-
doradztwa w zakresie kryptowalut.
Najważniejsze wymagania względem kryptoaktywów
Polityka Unii Europejskiej zmierza konsekwentnie do tego, aby poddać kryptowalutę możliwie precyzyjnej regulacji tak, aby mogła ona funkcjonować w obrocie równolegle z tradycyjnie rozumianym pieniądzem. Z tego względu rozporządzenie przewiduje szereg wymagań, spośród których najbardziej rygorystyczne są przewidziane dla kryptoaktywów powiązanych z aktywami oraz tymi, będącymi e-pieniądzem.
Niezależnie od rodzaju oferowanych tokenów wszyscy dostawcy usług muszą spełnić wymagania:
-
ostrożnościowe (zabezpieczenie finansowe);
-
organizacyjne (nieposzlakowana opinia i kompetencje organu zarządzającego);
-
informacyjne (obowiązek przekazywania niezbędnych informacji organom regulacyjnym).
Outsourcing usług w zakresie kryptowalut jest dopuszczalny, ale podmiot trzeci musi spełnić surowe wymagania co do jakości i integralności świadczonych usług.
Kryptoaktywa inne niż powiązane z aktywami lub będące e-pieniądzem
Kryptowaluty, które nie zostały uznane za kluczowe dla systemów gospodarki, mogą być dopuszczone do obrotu na platformie obrotu kryptowalutami przez emitentów którzy:
-
są podmiotami prawnymi;
-
przygotowali dokument informacyjny zawierające najważniejszą specyfikację swojej usługi oraz prawa i obowiązki uczestników;
-
dokument informacyjny został przygotowany i opublikowany zgodnie z zasadami rozporządzenia.
Szczególne wymagania nie obowiązują jeżeli:
-
kryptoaktywa są oferowane nieodpłatnie;
-
kryptoaktywa są tworzone automatycznie w wyniku wydobywania;
-
kryptoaktywa są unikalne i nie mogą być zastąpione przez inne;
-
oferta jest skierowana do mniej niż 150 podmiotów w obrębie danego państwa;
-
wartość emisji kryptowaluty ciągu 12 miesięcy nie przekracza 1 miliona euro lub równowartości tej kwoty w innej walucie;
-
oferta skierowana jest wyłącznie do inwestorów kwalifikowanych i nie ma charakteru otwartego.
Wszystkie materiały marketingowe dotyczące tej grupy kryptowalut muszą być wyraźnie oznaczone jako takie. Powinny być też rzetelne, jasne, nie mogą wprowadzać w błąd, a zawarte w nich informacje muszą pokrywać się z dokumentem informacyjnym.
Wyrządzenie szkody przez emitenta wskutek podania nieprawdziwych, niejasnych lub wprowadzających w błąd uprawnia do dochodzenia odszkodowania, a odpowiedzialności tej nie można w żaden sposób wyłączyć. Oznacza to, że ewentualnych praw można dochodzić także na drodze postępowania sądowego
Tokeny powiązane z aktywami
W przypadku tokenów, które są powiązane z określonymi aktywami przed dokonaniem oferty publicznej lub wystawieniem ich na platformie do obrotu kryptowalutami konieczne jest uzyskanie zezwolenia od właściwego organu macierzystego państwa członkowskiego. Mogą o nie wystąpić wyłącznie podmioty prawne, które siedzibę w Unii Europejskiej. Zezwolenie zachowuje ważność na terenie całej Wspólnoty.
Zezwolenie nie jest niezbędne jeżeli:
-
w okresie 12 miesięcy średnia wartość tokenów powiązanych z aktywami w obrocie nie przekracza kwoty 5 milionów euro lub jej równowartości w innej walucie;
-
oferta publiczna jest skierowana wyłącznie do inwestorów kwalifikowanych i tylko oni mogą posiadać dane tokeny.
Zezwolenie nie jest potrzebne jeśli upoważnionymi emitentem jest instytucja kredytowa w rozumieniu art. 8 dyrektywy 2013/36/UE. Nadal musi ona jednak przedłożyć dokument informacyjny, którego standardy ma jeszcze doprecyzować EUNB (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) oraz ESMA (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) w tym pod kątem finansowania terroryzmu.
Wniosek o zezwolenie, o którym mowa w art. 16 rozporządzenia jest mocno sformalizowanym dokumentem, do którego dodatkowo należy załączyć dowody na poparcie wszystkich powołanych informacji. Aby uniknąć formalnych komplikacji, warto będzie przed złożeniem pisma skonsultować jego treść i kompletność z kancelarią prawną mającą bogate doświadczenie w zakresie prawa nowych technologii.
Podobnie jak w przypadku pierwszej kategorii tokenów konieczne jest przygotowanie i opublikowanie dokumentu informacyjnego (ang. whitepaper), który zawiera informacje m.in. o:
-
obowiązkach i odpowiedzialności emitenta,
-
rezerwie aktywów,
-
rozwiązaniach służących przechowywaniu aktywów oraz polityce ich inwestowania,
-
wykonalności praw osób uprawnionych do tokenów,
-
procedury rozpatrywania skarg.
Materiały marketingowe muszą spełniać warunki rzetelności oraz jasności i nie mogą wprowadzać w błąd. Dodatkowo co najmniej raz w miesiącu na stronie internetowej emitenta muszą zostać opublikowane informacje na temat ilości tokenów będących w obiegu oraz wartości i struktury aktywów rezerwowych.
Warto pamiętać, że raz udzielone zezwolenie może zostać cofnięte, jeżeli emitent:
-
nie skorzystał z niego w ciągu 6 miesięcy od jego udzielenia lub w ciągu kolejnych 6 miesięcy;
-
uzyskał zezwolenie w sposób sprzeczny z prawem;
-
nie spełnia już uprawnień do posiadania zezwolenia;
-
poważnie naruszył przepisy rozporządzenia;
-
został objęty krajowym planem likwidacji;
-
zrzekł się zezwolenia lub podjął decyzję o zaprzestaniu prowadzenia działalności.
Emitenci tokenów powiązanych z aktywami mają również obowiązek utrzymywać rezerwy finansowe na określonym poziomie – 350 tysięcy euro lub 2% średniej kwoty aktywów rezerwowych w zależności, która kwota jest wyższa. Muszą także zaprojektować i wdrożyć plan działania, który pozwoli na zachowanie ciągłości funkcjonowania oraz przywrócenie wszystkich krytycznych operacji.
Tokeny będące pieniądzem elektronicznym
Emitenci e-pieniądza mogą oferować swoje tokeny jedynie po uzyskaniu zezwolenia do działania jako instytucja pieniądza elektronicznego lub instytucja kredytowa oraz publikacji dokumentu informacyjnego. Również w tym przypadku obowiązek zezwolenia nie obowiązuje przy nabywaniu tokenów przez inwestorów kwalifikowanych.
Rozporządzenie wyklucza możliwość naliczania odsetek od posiadanego pieniądza elektronicznego.
Dokument informacyjny oraz zgody marketingowe powinny być w tym przypadku uregulowane analogicznie jak w innych rodzajach tokenów. Podobnie jak przy tokenach powiązanych z aktywami również tutaj należy wdrożyć plan działania gwarantujący ciągłość i przywrócenie krytycznych operacji.
Pojęcie znaczących tokenów powiązanych aktywami lub będących e-pieniądzem
Rozporządzenie wprowadza również pojęcie tokenów znaczących powiązanych z aktywami względem lub będących e-pieniądzem, których obowiązuje surowsze wymogi (m.in. wyższa rezerwa, polityka zarządzania płynnością). Dotyczy to kryptowalut, które m.in.:
-
mogą być nabyte przez dużą liczbę odbiorców (minimum 2 miliony podmiotów;
-
wartość ich emisji wynosi minimum 1 miliard euro;
-
dzienny próg transakcji wynosi minimum 500 tysięcy dziennie lub 100 milionów euro dziennie.
Dodatkowo każdy emitent może złożyć wniosek o uznanie jego tokenów za znaczące.
Rejestr dostawców ESMA
Rozporządzenie nakłada na ESMA obowiązek prowadzenia regularnie aktualizowanego rejestru dostawców usług z zakresu kryptowalut. Będzie on dostępny na stronie internetowej urzędu i obejmie m.in.:
-
dane identyfikacyjne i kontaktowe osoby prawnej;
-
dane organu, który wydał zezwolenie;
-
wykaz usług w zakresie kryptowalut, dla których wydano zezwolenie;
-
państwa członkowskie, na których terytorium ma być prowadzona działalność podmiotu.
Informacje o cofnięciu zezwolenia umieszcza się w rejestrze na okres 5 lat.
Pozostałe regulacje rozporządzenie MiCA
W rozporządzeniu znalazły się również wskazówki co do tego:
-
jakie wymagania musi spełnić podmiot, który chce uruchomić własną platformę do obrotu kryptowalutami;
-
jak przeprowadzać doradztwo w zakresie kryptoaktywów;
-
jak dokonywać transakcji w imieniu osób trzecich;
-
jakie sankcje mogą zostać nałożone na podmioty świadczące usługi w zakresie kryptowalut oraz wytyczne w zakresie wymiaru kary.
Na ostateczne brzmienie rozporządzenia przyjdzie jeszcze poczekać, ale już dzisiaj jest widoczne zainteresowanie Unii Europejskiej rynkiem kryptowalut. Można się spodziewać, że za kilka lat tego rodzaju transakcje staną się równie powszechne, jak tradycyjna bankowość i finanse. Warto monitorować zmiany legislacyjne w tym zakresie, ponieważ ich kształt przełoży się na funkcjonowanie rynku usług finansowych.
Pytania i odpowiedzi:
Tak, w art. 12 rozporządzenia wprowadzono prawo konsumenta do wycofania zgody na zakup kryptoaktywów bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów. Oświadczenie może być złożone w terminie 14 dni bez podawania przyczyny, licząc od dnia wyrażenia zgody na nabycie aktywów.
Niezależnie od sankcji karnych oraz uprawnień organów nadzorczych państw członkowskich rozporządzenie przewiduje podanie informacji o naruszeniach do publicznej wiadomości, nakazanie zaprzestania określonego postępowania oraz dotkliwe sankcje finansowe.
Są to fundusze własne, polisa ubezpieczeniowa albo porównywalna gwarancja. Nabyta polisa musi uwzględniać ochronę w przypadku określonego katalogu ryzyk, w tym utraty dokumentów, złożenia fałszywych lub wprowadzających w błąd oświadczeń, czynów, błędów lub zaniechań powodujących naruszenie przepisów oraz strat wynikających z zakłóceń działalności gospodarczej, lub awarii systemu.
Zaufali nam: