Historyczne początki internetowych platform spedycyjnych
Pierwsze rozwiązania w handlu elektronicznym w relacjach B2B pojawiły się jeszcze w erze poprzedzającej rozpowszechnienie się Internetu. W latach 70. XX wieku powstała baza danych opracowana przez niemiecką firmę SVG. Przekaz danych opierał się wtedy o łącza telefoniczne. Podobne rozwiązanie zastosowała w latach 90. ubiegłego wieku francuska firma Teleroute a Wolters Kluwer Business, ale wykorzystała w tym celu faks.
Dzisiaj w branży TSL funkcjonuje wiele podmiotów, które wspomagają realizację transakcji wykorzystując do tego platformy internetowe. Z dostępnych danych wynika, że do najpopularniejszych internetowych platform spedycyjnych należy m.in.:
-
Teleroute,
-
Timo-Com,
-
Trans.eu,
-
Wtransnet
Jaka jest istota internetowej platformy spedycyjnej?
Przez internetową giełdę spedycyjną należy rozumieć usługę pośrednictwa, które polega na nadzorowaniu komunikacji i realizacji zlecenia transportowego między:
-
przedsiębiorcami z branży TSL,
-
firmami zlecającymi ładunek towaru lub wykonanie usług powiązanych.
Obecnie dostawcy usługi nie korzystają już z usług offline, ale opierają się na nowoczesnych witrynach internetowych oraz komunikatorach, które działają w czasie rzeczywistym.
W zależności od platformy korzystanie z niej może wymagać zainstalowania specjalnego oprogramowania i opłacenia abonamentu. Do wielu z nich wystarczy jednak zwykła przeglądarka internetowa, a korzystanie z portalu będzie darmowe. Podmioty nawiązujące ze sobą współpracę składają oświadczenia woli online.
W przypadku platform spedycyjnych bardzo ważne jest dokładne opisanie oferty (np. ładunku). Dzięki temu firmy otrzymują lepiej dopasowane zgłoszenia od potencjalnych przewoźników.
Każda z platform działa w oparciu o regulamin, który normuje takie kwestie jak:
-
rejestracja na platformie (założenie i usunięcie konta),
-
autoryzacja konta (jej nadanie, odmowa nadania oraz uchylenie),
-
zakres odpowiedzialności użytkownika za korzystanie z serwisu,
-
zakres odpowiedzialności i uprawnień usługodawcy (podmiotu obsługującego serwis),
-
warunki zawierania i rozwiązywania umów,
-
cenę i formy płatności za korzystanie z serwisu,
-
obsługiwane w ramach serwisu produkty i usługi,
-
reklamacje,
-
ochrona danych osobowych.
Zalety elektronicznych platform spedycyjnych
Rozwiązanie polegające na „kojarzeniu ze sobą” partnerów handlowych jest korzystne dla obu stron. Przewoźnicy zwiększają opłacalność przewozów poprzez konsolidację ładunku na tej samej trasie. W ten sposób mogą oni ograniczyć zużycie paliwa, eksploatację samochodów oraz zredukować ilość roboczogodzin pracowników.
Z kolei załadowcy, mając dostęp do platformy wybierają tego przewoźnika, który oferuje najniższy koszt usługi w relacji do:
-
gwarantowanego wolumenu,
-
warunków transportu.
Wiele platform daje także możliwość uploadowania certyfikatów i świadectw jakości, rekomendacji. To z kolei zmniejsza ryzyko trafienia na nieuczciwego przewoźnika i w ostatecznym rozrachunku poprawia jakość świadczenia usług dla odbiorcy końcowego.
Warunki weryfikacji na platformie do e-TSL mogą iść znacznie dalej. Dla przykładu, serwis Wtransnet wprowadza:
-
bezpieczne logowanie,
-
ocenę wypłacalności podmiotu,
-
możliwość raportowania nadużyć,
-
możliwość usunięcia wpisu nieuczciwego kontrahenta przez Komisję Audytową.
Oprócz typowego transportu towarów użytkownicy mogą oferować takie usługi jak np. system planowania tras i kosztów, giełdę powierzchni magazynowych, windykację należności, a nawet pełnić funkcję pośrednika pracy dla kierowców.
Wybór odpowiedniego kontrahenta nie zawsze jest prosty. Warto porównać ze sobą wszystkie parametry lub zlecić to zadanie specjalistom z doświadczeniem w branży TSL.
Wady platform do e-TSL
Jako wady platform elektronicznych wskazuje się przede wszystkim bardzo dużą konkurencję wśród przedsiębiorców z branży TSL. To z kolei pociąga za sobą konieczność świadczenia usług z bardzo niską marżą, a niekiedy wręcz na granicy opłacalności.
Platformy działające w oparciu o określone schematy i algorytmy wymuszają także świadczenie usług jednorodnych lub bardzo do siebie zbliżonych. W przypadku, kiedy zamawiającemu zależy na jednorazowej, indywidualnie skonfigurowanej usłudze, konieczne będzie jej indywidualnie zaprojektowanie i wycena.
Wejście firmy na platformę spedycyjną wymaga spełnienia szeregu wymagań, które obejmują najczęściej:
-
wpis do CEIDG lub KRS,
-
licencję przewoźnika,
-
aktualne OC pojazdów udostępnionych do przewozu,
-
kopie dowodów rejestracyjnych pojazdów,
-
certyfikat kompetencji zawodowych.

Kiedy dochodzi do zawarcia umowy na giełdzie transportowej?

Samo zamieszczenie oferty na platformie w rozumieniu prawa cywilnego stanowi zaproszenie do zawarcia umowy o wstępnie określonych parametrach. Po skomunikowaniu się przewoźnika i spedytora, strony doprecyzowują warunki współpracy w zakresie:
-
miejsca i daty załadunku i rozładunku,
-
rodzaju ładunku,
-
ceny usługi (frachtu),
-
terminu płatności.
To są minimalne wymagania umowy przewozu (nazywanej niekiedy zleceniem przewozowym). Oczywiście można ją poszerzyć o kary umowne, zabezpieczenie towaru, warunki odstąpienia od umowy lub inne, fakultatywne zapisy.
Przed zawarciem umowy należy koniecznie porównać dane z oferty z tymi, które znajdują się na zleceniu. Kluczowe znaczenie ma przede wszystkim:
-
trasa przejazdu (powinna być taka sama jak ustalona),
-
czas realizacji usługi (przewoźnicy podają najczęściej tzw. Fix, czyli dowóz na określoną godzinę albo tzw. Timeslot, czyli dostarczenie towaru w określonym przedziale czasowym),
-
specyfikacja techniczna pojazdu (tonaż, metraż, określone rozwiązania jak np. chłodziarki do głębokiego zamrażania).
Ich wprowadzenie wprawdzie nie jest obowiązkowe, ale pozwala na zabezpieczenie interesów stron umowy i uniknięcie kosztownego oraz długotrwałego sporu sądowego.
Choć z dowodowego punktu widzenia najlepiej byłoby, gdyby strony wymieniły między sobą przynajmniej skany podpisanych dokumentów, w praktyce do zawarcia umowy może dojść nawet na samej platformie spedycyjnej (np. poprzez wymianę i wzajemną akceptację najważniejszych danych za pomocą komunikatora. Warto pamiętać, że zgodnie z zasadami prawa cywilnego możliwe jest zawarcie umowy nawet w sposób dorozumiany, poprzez rozpoczęcie jej wykonywania.
Tego typu działania spotyka się zwłaszcza w przypadku firm, które pracują ze sobą od lat. Strony ograniczają formalności do minimum i po ustaleniu essentialia negotii od razu przystępują do realizacji zadania. Zgodnie z przepisami, w stosunkach między przedsiębiorcami brak niezwłocznej odpowiedzi na ofertę oznacza jej akceptację.
Należy podkreślić, że w stosunkach między przedsiębiorcami nie stosuje się ogólnych reguł dotyczących oświadczeń woli składanych w formie elektronicznej, o których mowa w art. 661 §1-3 k.c.
Jakie przepisy normują funkcjonowanie internetowych platform spedycyjnych?
Warto pamiętać, że branża TSL często funkcjonuje w ujęciu globalnym. Sprawny przewóz towarów jest niezbędny dla zachowania płynności operacyjnej wielu firm, zarówno polskich, jak i zagranicznych. Dlatego niezbędne stało się wypracowanie uniwersalnych mechanizmów, które pozwalają na uregulowanie zasad współpracy bez względu na miejsce świadczenia usługi.
Choć korzystanie z platform spedycyjnych niekiedy przypomina aukcję internetową, gdzie kupujący usługę przewozu kieruje się aktualizowaną w czasie rzeczywistym ceną, nadal zrealizowanie samej usługi wymaga zachowania zgodności z licznymi przepisami regulującymi transport towarów.
Jakie akty prawne są najważniejsze z punktu widzenia współpracy spedytorów w sektorze B2B?
-
Konwencja CMR z 1956 roku o międzynarodowym transporcie drogowym
-
Konwencja ADR z 1957 roku o przewozie towarów i ładunków niebezpiecznych
-
Konwencja ATP z 1970 roku o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych
-
Konwencja TIR z 1975 roku o międzynarodowym tranzycie drogowym
-
Umowa AETR z 1976 roku dotycząca pracy załóg kierujących pojazdami wykonującymi międzynarodowy przewóz drogowy
Przewóz towarów na terenie wspólnoty wymaga także dochowania unijnych przepisów dotyczących transportu towarów.
Krajowe przewozy towarów muszą być realizowane w zgodzie z polskim porządkiem prawnym. Kluczowe akty prawne w tym zakresie to:
-
ustawa prawo przewozowe,
-
ustawa prawo o transporcie drogowym,
-
ustawa o czasie pracy kierowców
Ilość aktów prawnych, które regulują poszczególne zagadnienia dotyczące prawa transportowego, a także ich wzajemna zależność jest ogromna. Dlatego przed zawarciem umowy o przewóz towarów warto skorzystać z pomocy kancelarii specjalizującej się w obsłudze podmiotów z branży TSL. Nie tylko stworzy lub zaopiniuje ona umowę, ale przede wszystkim będzie czuwała nad zgodnością z prawem każdego z etapów transakcji – od załadowania towaru po jego rozładunek.
Czy elektroniczne giełdy transportowe są bezpieczne?
Przeniesienie usług z branży TSL do sieci tylko pozornie eliminuje problem związany z nieuczciwymi lub nierzetelnymi kontrahentami. Niestety, nadal zdarzają się przypadki podszycia pod dane istniejącej firmy z dobrą renomą lub wydanie towaru osobie nieuprawnionej.
Aby skutecznie bronić się przed takim praktykami, warto – poza oczywistą oceną podmiotów w oparciu o wewnętrzne systemy ratingowe platform – podjąć odpowiednie działania poprzedzające podpisanie umowy.
Przede wszystkim należy dokładnie weryfikować kontrahenta. Poprzestanie jedynie na dokumentach rejestrowych rodzi ryzyko błędu, dlatego należy także sprawdzić:
-
dowód rejestracyjny pojazdu,
-
dane kierowcy (w oparciu o dowód osobisty lub inny dokument),
-
wypis z licencji (urzędowe poświadczenie posiadania odpowiedniego zezwolenia),
-
polisę OC dla samochodu.
Każdy z tych dokumentów powinien znajdować się w pojeździe przyjmującym ładunek. To jednak od zapobiegliwości pracowników załadowcy może zależeć skuteczność ewentualnego dochodzenia roszczeń.
Nie zaszkodzi także weryfikacja kontrahenta w rejestrze dłużników, a nawet na forach poświęconych branży TSL. Obok popularnych KRS i CEIDG można też zweryfikować rejestry VIES (numer VAT) oraz KREPTD (Krajowy Rejestr Elektroniczny Przedsiębiorców Transportu Drogowego).
Nie można także zapominać o kluczowej funkcji zlecenia spedycyjnego. Wprowadzony przez Konwencję CMR list przewozowy pełni względem niej charakter wtórny (dowodowy), jeżeli więc dane na obu dokumentach będą rozbieżne, decyduje treść zlecenia.
Stopniowa digitalizacja sektora transportowego nazywana jest niekiedy Transportem 4.0. Wdrażanie informatycznych rozwiązań w celu przyspieszenia procesów logistycznych znacząco ułatwia pracę przewoźników, spedytorów i logistyków.
Należy jednak pamiętać, aby w dążeniu do jak najdalej idącej automatyzacji nie pominąć formalno-prawnego aspektu współpracy.
Zaufali nam: