Czego mogę żądać od osoby naruszającej moje prawa do znaków towarowych?

Zaniechania naruszenia możemy domagać się w sytuacji, gdy mamy już z nim de facto do czynienia, jak również w sytuacji, gdy poweźmiemy informację o tym, że do naruszenia może dopiero dojść. Pozwoli to wówczas ograniczyć negatywne skutki dla właściciela prawa i zastopuje powstawanie kolejnych szkód. Jest więc to pierwsza z czynności, której powinniśmy domagać się od naruszającego nasze prawa, ponieważ prowadzi do przerwania stanu naruszenia.

Naruszenia w zakresie praw do znaków nie zawsze są popełniane umyślnie -przedsiębiorcy nierzadko zwyczajnie nie dochowując należytej staranności, nie weryfikują w rejestrze czy mogą posługiwać się danym znakiem towarowym. Nie musimy wykazywać wówczas zawinienia po jego stronie, a mamy prawo oczekiwać, że wobec wezwania do zaprzestania będzie gotów zaniechać naruszenia. Tym bardziej że zgodnie z Ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji – używanie cudzego znaku stanowi wprowadzanie konsumentów w błąd.

Wydanie uzyskanych korzyści

Jeżeli w wyniku naruszenia, osoba dopuszczająca się bezprawnego korzystania ze znaku towarowego, weszła w posiadanie jakichkolwiek korzyści, będzie zobligowana wydać je prawowitemu właścicielowi znaku. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy Prawo własności przemysłowej, to właściciel prawa do znaku towarowego ma wyłączne prawo do dysponowania nim, pobierania wynagrodzenia i decydowania o tym, w jaki sposób będzie ono wykorzystywane. Możliwość zachowania nabytych korzyści przez nieuprawnionego korzystającego zaburzyłaby tę zasadę i w dalszym ciągu stanowiła naruszenie w przedmiocie tych praw.

Usunięcie skutków naruszenia

Gdy do naruszenia już doszło i w wyniku tego działania powstały skutki dla prawowitego właściciela znaku towarowego, konieczne jest wytoczenie powództwa w zakresie usunięcia skutków naruszenia. Jest to powództwo nierzadko połączone z powództwem o zaniechanie naruszenia. W takim przypadku naruszający będzie zobligowany nie tylko do zaprzestania określonych działań, ale także do podjęcia czynności, których celem będzie przywrócenie stanu posiadania do stanu sprzed naruszenia.

Naprawienie szkody

Abyśmy mogli mówić o roszczeniu o naprawienie szkody musi wystąpić – co oczywiste – szkoda. Pod tym pojęciem należy rozumieć pewnego rodzaju krzywdę lub stratę. I co więcej, wytaczając powództwo w zakresie naprawienia szkody spowodowanej naruszeniem praw własności intelektualnej, właściciel znaku towarowego musi pamiętać, że to na jego barkach spoczywa ciężar dowodowy. Innymi słowy, musi on wykazać, że w wyniku naruszenia doszło do realnej szkody – nie wystarczy wykazanie, że do szkody potencjalnie mogłoby dojść. Następnie, należy wykazać, że powstała szkoda jest naturalnym następstwem owego naruszenia, a więc wykazać związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy wystąpieniem naruszenia a powstaniem szkody. W wyniku uznania przez sąd, że taki związek istnieje, naruszający prawo będzie zobligowany do podjęcia czynności (najczęściej zapłaty sumy pieniężnej), które pozwolą na pokrycie straty poniesionej przez właściciela znaku towarowego w postaci zapłaty odszkodowania w wyniku naruszenia znaku towarowego.

Zgodnie z przepisami ustawy Prawo własności przemysłowej, możliwe jest dochodzenie naprawienia szkody na zasadach ogólnych albo poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej albo innego stosownego wynagrodzenia, które w chwili ich dochodzenia byłyby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie ze zastrzeżonego znaku towarowego, choćby tylko jeśli chodzi w szczególności prawo dostępu.

Ponad wskazane powyżej sposoby zaspokojenia roszczeń z tytułu naruszenia prawa ochronnego do znaku towarowego, sąd na podstawie art. 296 ust. 11 w związku z art. 287 ust 2 i 3 Prawa własności przemysłowej może także:

• orzec, na wniosek uprawnionego, o podaniu do publicznej wiadomości części albo całości orzeczenia lub informacji o orzeczeniu, w sposób i w zakresie określonym przez sąd,

• nakazać osobie, która naruszyła znak towarowy, na jej wniosek, w przypadku gdy naruszenie jest niezawinione, zapłatę stosownej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego, jeżeli zaniechanie naruszania lub orzeczenie byłyby dla osoby naruszającej niewspółmiernie dotkliwe, a zapłata stosownej sumy pieniężnej należycie uwzględnia interesy uprawnionego.

Odpowiedzialność karna naruszającego

Ustawa Prawo własności przemysłowej przewiduje możliwość pociągnięcia naruszającego do odpowiedzialności karnej, przy czym warto pamiętać, że odpowiedzialność cywilna i karna nie wykluczają się wzajemnie. W przypadku przepisów karnych ujętych w ustawie Prawo własności przemysłowej czynami, za które można być pociągniętym do odpowiedzialności karnej, są:

• przywłaszczenie cudzego autorstwa,

• oznaczanie towarów podrobionym znakiem towarowym,

• niezgodnie z prawdą posługiwanie się informacjami o istnieniu ochrony prawnej,

• wprowadzenie do obrotu towarów z fałszywym wyróżnikiem.

Wnioski

Prawodawca daje właścicielom praw autorskich i praw ochronnych, szereg narzędzi, aby w sposób skuteczny mogli bronić się przed naruszeniami ich własności. Warto z nich korzystać, tym bardziej że wytworzenie i zapewnienie ochrony własności intelektualnej niesie ze sobą koszty, a naruszenie – potencjalne szkody. W dłuższej perspektywie przyniesie to właścicielowi wymierne korzyści.