Ile wynosi opłata od pozwu?

Koszty sądowe dzielą się na stałe oraz stosunkowe i wynikają z ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Koszty stałe są w niej z góry określone, natomiast opłaty stosunkowe w każdym przypadku zależą od wartości przedmiotu sporu. Nie jest możliwe, tym samym bez konkretnego stanu faktycznego określenie ile wynosi opłata od pozwu.
Jak te opłaty kształtują się w konkretnych przypadkach? Zgodnie z ustawą o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, koszty postępowania upominawczego kreują się następująco:
30 zł – dla przedmiotu sporu do 500 zł
100 zł – dla przedmiotu sporu od ponad 500 zł do 1500 zł
200 zł – dla przedmiotu sporu od ponad 1500 do 4000 zł
400 zł – dla przedmiotu sporu od ponad 4000 zł do 7500 zł
500 zł – dla przedmiotu sporu od ponad 7500 zł do 10 000 zł
750 zł – dla przedmiotu sporu od ponad 10 000 zł do 15 000 zł
1000 zł – dla przedmiotu sporu od ponad 15 000 zł do 20 000 zł
W przypadku roszczeń powyżej 20.000,00 zł naliczana jest stosunkowa opłata wynosząca 5% wartości przedmiotu sporu.
Zwłaszcza w przypadku spraw o dużej wartości, obowiązek poniesienia opłaty od pozwu może wiązać się dla wierzyciela ze znacznym obciążeniem finansowym. Poniżej opisujemy jednak kilka sposobów na obniżenie tej opłaty.
Opłata od pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym (EPU)
Pierwszym sposobem na obniżenie opłaty od pozwu jest skierowanie sprawy do tzw. e-sądu w ramach EPU. Skorzystanie z tej opcji może zmniejszyć o ¾ opłatę od pozwu, bowiem zgodnie z ustawą o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, powód zobowiązany jest do wniesienia jedynie ¼ opłaty od pozwu.
Z drugiej strony warto mieć na uwadze, że w przypadku wniesienia przez pozwanego skutecznego sprzeciwu od nakazu zapłaty w EPU, sprawa jest umarzana. W tej sytuacji powód w terminie 3 miesięcy może wnieść pozew na nowo wg. właściwości ogólnej i uzupełnić pozostałą część opłaty. W przeciwnym razie wniesiona opłata przepada, a sprawa nie będzie rozpoznawana.
Opłata od pozwu w postępowaniu nakazowym
Wszczęcie procesu windykacyjnego w postępowaniu nakazowym to kolejny sposób na wniesienie mniejszej opłaty od pozwu. Podobnie jak w przypadku pozwu EPU, powód zobowiązany jest uiścić tylko ¼ opłaty od pozwu w postępowaniu nakazowym.
W tym kontekście jest to jednak instrument znacznie skuteczniejszy, bowiem w przypadku chęci zaskarżenia nakazu zapłaty dłużnik zobowiązany jest do wniesienia pozostałych ¾ opłaty. W wielu przypadkach skutecznie blokuje to dłużników przed wniesieniem bezpodstawnego sprzeciwu.
Z drugiej strony jednak nie można zapominać, że wniesienie pozwu w postępowaniu nakazowym wiąże się z koniecznością spełnienia dodatkowych wymogów formalnych. Dochodzenie należności w tym trybie może się odbyć jedynie w określonych przypadkach, np. jeżeli wierzyciel posiada weksel lub pisemne uznanie długu.
Kto musi ponieść opłatę od pozwu?
Opłatę od pozwu zobowiązany jest ponieść wierzyciel (powód), przynajmniej w momencie składania pozwu. Pozew nieopłacony przez wierzyciela bądź opłacony nienależycie podlega co do zasady zwrotowi i nie wywiera żadnych skutków prawnych (np. nie przerywa biegu terminu przedawnienia).
Co istotne w przypadku wygranej wniesiona przez wierzyciela opłata powinna zostać zwrócona przez dłużnika zwrócona. Jest to bowiem jeden ze składników kosztów procesu, a zgodnie z ogólnymi zasadami- koszty procesu ponosi strona przegrywająca.
Czy wierzyciel może zwolnić się od poniesienia opłaty od pozwu?

Teoretycznie w przepisach przewidziano możliwość zwolnienia strony z kosztów sądowych. Tak jak wskazaliśmy powyżej, jednym z rodzajów kosztów sądowych jest również opłata od pozwu.
Zgodnie z art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zwolnienia od kosztów sądowych może się domagać osoba fizyczna, jeżeli złoży oświadczenie, z którego wynika, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny lub ich poniesienie narazi ją na taki uszczerbek. Aby ubiegać się o takie zwolnienie, konieczne jest złożenie wniosku oraz wypełnienia formularza o stanie rodzinnym (wzór dostępny na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości oraz większości sądów).
Zazwyczaj wierzycielom trudno jest wykazać, że poniesienie opłaty od pozwu spowoduje znaczny uszczerbek finansowy. Sądy również niechętnie przychylają się do wniosków tego rodzaju w większości spraw. Nie oznacza to jednak, że nie warto próbować- zwłaszcza, jeżeli w sposób oczywisty spełnione są opisane powyżej przesłanki.
Jakie inne koszty musi ponieść wierzyciel w trakcie windykacji sądowej?
Opłata sądowa to zazwyczaj pierwszy, ale nie jedyny koszt, który musi ponieść wierzyciel jeżeli chce dochodzić należności sądownie. Do innych kosztów, na które musi się przygotować wierzyciel, należy m.in.
-
opłata za doręczenie komornicze (jeżeli dłużnik zmienił adres),
-
opłata od pełnomocnictwa
-
przy sprawach skomplikowanych- opinie biegłych
-
zaliczka na koszty postępowania komorniczego.
Nasza praktyka pokazuje, że zazwyczaj opłata od pozwu jest jednak największym wydatkiem, który musi ponieść wierzyciel w toku postępowania. Pozostałe (z wyjątkiem opinii biegłych) zazwyczaj mieszczą się w kilkudziesięciu, a kilkuset złotych.
Podsumowanie.

Prowadzenie każdej sprawy sądowej wiąże się z określonymi kosztami. Jednym z nich jest konieczność poniesienia przez wierzyciela opłaty od pozwu. O ile w wielu przypadkach opłata od pozwu nie będzie znacznym obciążeniem dla powoda, o tyle czasem może realnie uniemożliwiać prowadzenie windykacji. W tym kontekście istnieje kilka korzystnych dla wierzyciela rozwiązań prawnych, które opisaliśmy powyżej. Jeżeli chcesz prowadzić windykację sądową, a opłata od pozwu budzi Twoje wątpliwości czy obawy, skontaktuj się z nami.
Zaufali nam: